Memadali, Memadali;
Niye değil huyun ali?
Onca fırsat verilmişken;
Gel yüklenme şu vebali!
Memedeli, Memedeli!
Baki varken alemde medet umma faniden!
Çünkü; fani yar, yaran, çekip gider aniden!
İstiyorsan gerçekten, sonsuza dek saadet?
Beri yaşa Allaha engel olan maniden!
Madem hayat imtihan ve de ömür kısadır;
Ciddi çalış uhra’ya, son ver artık gaflete!
Dediklerim gerçektir ve İlahi yasadır;
Uyanmazsan acilen, dönüşecek gaf bet’e!
Kesin gayr’dan ümidi, ne var ise onda var!
Ondan başka her kapı; muhtaçlara bir duvar!
Yalnız bab-ur Rahmanda; tüm dertlerin dermanı;
Şu alemde o yazar, ancak geçer fermanı!
Şirk muhaldir ve batıl;
La ilahe illallah!
Batıllar olsun atıl;
Rab bilinsin tek Allah!
Uyarın muvahhidi!
Dün olmadan şu günün
Kendine gel ey nefis!
Belki bu gün son günün?
Kendine gel ey nefis!
Henüz varken zamanın
Kim demiş ki garip gülmez?
Kim demişse yalan demiş!
Rab gül derse nasıl gülmez?
O, demiş de kim gülmemiş?
Gülme anı değil şu an!
Hız kesmiyor mevt-i halk;
Sevkler devam ediyor!
Berdevam da emr-i Hak;
Mümit Allah; “öl! ” diyor.
Onun için gelir kul!
Allah; “korkun! ” der iken; nasıl korkmazsın haktan?
Hem de ondan korkarken, onca Nebi ve veli!
Derhal öğren doğruyu ve uzaklaş na-haktan!
Yoksa sana bilenler; derler inan zırdeli!
Saçlarına kar yağmış, aynalara baksana!
İkinci bahar diye, Hiç avutma kendini!
Şu kısacık ömür’ü, niye vermiş Hak sana?
Sonsuz bahar istersen, güzel yaşa sen dini!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!