Gücün varken döv demiri tavında!
Tav kaçmışsa ısrar etme savında!
Hak fikir’i sonuna dek savun da;
Yanlışlarda ısrar etme başbakan!
Bir gün olur, miat dolar sonunda.
İmtihanın gereği, küfür olur berdevam;
İnkar devam etse de, zulüm devam edemez!
Şu ikiyle savaşı, sakın kesme der davam;
Yoksa Mü’min Cennete, asla, kat’a gidemez!
Baki varken alemde medet umma faniden!
Çünkü; fani yar, yaran, çekip gider aniden!
İstiyorsan gerçekten, sonsuza dek saadet?
Beri yaşa Allaha engel olan maniden!
Memadali, Memadali;
Niye değil huyun ali?
Onca fırsat verilmişken;
Gel yüklenme şu vebali!
Memedeli, Memedeli!
Bir Mü’minde cem olmaz, asla iman ve yalan!
Kizb bir dile yerleşse, olur kalbi bil talan!
Acil rücu etmezse, kazib kişi şu halden;
Kovar kalpten imanı, nihayette o yalan!
Büyük lütuf talebelik;
Mümkün ise ol talebe!
Ondan geçer her bilgelik;
Hayırlıyı al talebe!
İlim olsun talebinde;
Madem hayat imtihan ve de ömür kısadır;
Ciddi çalış uhra’ya, son ver artık gaflete!
Dediklerim gerçektir ve İlahi yasadır;
Uyanmazsan acilen, dönüşecek gaf bet’e!
Hız kesmiyor mevt-i halk;
Sevkler devam ediyor!
Berdevam da emr-i Hak;
Mümit Allah; “öl! ” diyor.
Onun için gelir kul!
Şirk muhaldir ve batıl;
La ilahe illallah!
Batıllar olsun atıl;
Rab bilinsin tek Allah!
Uyarın muvahhidi!
Dün olmadan şu günün
Kendine gel ey nefis!
Belki bu gün son günün?
Kendine gel ey nefis!
Henüz varken zamanın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!