Bir âdemi cahil kılan ne sence?
Gaflet midir, inkâr mıdır, ihmal mi?
Âlim midir, fakir ise kul dince?
Halik’ına lakayt kalmak hoş hal mi?
Haktan başka yar mi var ki cihanda?
Bir tek yar var tüm âlemde her anda!
Zerre miktar idrak varsa insanda?
O tek yâre kavuşmadan dur demem!
İnsan isen sen şayet;
Ver kem hale nihayet!
Vazgeçmezsen şu halden;
Etme sondan şikayet!
Hiç dayatıp boşuna;
Etme ömrü sen heder!
Gitmese de hoşuna;
Tek önderim peygamber!
Onda her tür fazilet!
Bırak nefsim inadı, olmaz deme olura!
Olmayacak bir şeyi, emreder mi yaratan?
Ukalalık yapıp da, bilmez deme bilire!
Yoksa seni azaba, duçar eder şu hatan!
Atalette kalırsan, ırak kalır başarı!
Bazı kullar diyor ki; ölüm inse bir düğün
Yani diyor mevt değil; bir zifaftır gördüğün
Bence muhtaç tevile ve tefsire şu izah
Zira ölüm çoklara; zor çözülen bir düğüm.
Ağaç hakkı diyerek, yırtınanlar nerede?
Hakk-ı insan Mısırda, bir görseler ne halde?
Günde binlerle mazlum, ölüyorken orada;
Niye musırr solcular, en lanetli ihmalde?
Bilen varsa söylesin, bu ne menem halkçılık?
Ne işi var saz çalanın camide?
Bu yaptığın dalalettir ey hoca!
Bari orda yaptırıver cemi de(!)
Fetvaların ihanettir ey hoca!
Var mı dinde böyle hüküm de hele?
Varsa azim bir hata;
Sessiz kalma sen kat’a!
Arz olmadan ihata;
Düzelt onu sağ elle!
Hoş görürsen günahı;
Belli ki; na-hoş niyet;
Ben, “hu” derim, o; “tu” der.
Bizim niyet, hoş niyet;
Gel gör ona, o; su-i (!) der.
İşi, gücü cerbeze
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!