Abdullah Toroslu Şiirleri - Şair Abdulla ...

Çok fısk fücur ettim diye;
Küsme bana yüce Rabbim!
Yanlış yola gittim diye;
Küsme bana yüce Rabbim!

Biliyorum çok densizim!

Kusursuz dost diyorsan? Mahlukatta arama!
Her fanide mutlaka, birkaç eksik bulunur!
Aradığın şey için, pek fazla da ıra’ma!
O zat Kadir Mevla’dır ve her yerde bulunur!

Kim istemez deme bana!
İstemeyen, öyle çok ki;
Sorsan günde bin insana;
O listede kimler yok ki?

Kedi misal, münkir kısmı;

Madem halis niyetin; fena için say etme!
Her yaptığın fiili, tahsis eyle sırf ona!
Ve unutup sınavı; kem halini huy etme!
Yoksa cennet yerine, narı verir o sana!

Talip olup her boşa;
Salik oldun nahoşa.
Şanın değilmiş boşa!
Sen neymişsin be nefis?

Mürit olup tağuta;

Tüm dünyalı dışlasa; düşme sakın yeis’e!
Önem verme, sen,sen ol; her tür arzi beis’e!
Rabbin ile dost olup, ona dayan ve güven!
Ve de hayrı iste ki; versin arzun ne ise!

Bundan böyle seninle, karar verdim savaşa;
İster darıl ister kız, bu bir ilan bay gönül!
Durur ancak bu kavga, konarsa devlet başa;
Ya sana çekecekler ya da bana vay gönül!

Ben bilirim ne çektim, zalim senin elinden!

Her gördüğün arsızlık;
Her duyduğun hırsızlık;
Ve her türlü yolsuzluk;
İman yoksa normaldir.

Hürmet yoksa büyüğe;

Dert ettiğin ölümse?
O dert değil bir derman.
Bahsi geçse gülümse!
Zira Hu’dan o ferman.

Kim üzülür doğuma?

Varsa hazza iştihan;
Lütfen biraz tehir et!
Sınav yeri şu cihan;
Onun yeri ahiret!

Hücum etme lezzete!