Ölüm gelse şu hana;
Kıyar elbet çok cana.
Görevini yaparken;
Bakmaz asla ün, şan’a.
Ölüm inse zemine;
Olsun hakkım haram sana!
Irak olsun aram sana!
Zehirledin hayatımı;
Zıkkım olsun param sana!
Senin adın; acı tütün!
Madem öyle kararın;
Ne diyeyim be evlat?
Çok olursa zararın;
Sen de oğluna anlat!
Neler dedim onca yıl?
Mut yoktur Türk olana!
Mut yoktur Kürt olana!
O şeyi verir Allah;
Sadece Müslüman’a!
O savlar birer masal!
Şayet kulsan Allah’a; göster bunu aşikâr!
İtmam edip görevi, eyle sonda işi kar!
Eylem yoksa söylemin, yoktur elbet değeri!
Başla işe namazdan, eyle yana beşi kar!
Zekât borçsa boynuna, yıl dolunca et eda!
Açıkgözüm dersin de; sırt dönersin sen Hak’a?
Çok uyanık biriysen, niye bastın her faka?
İntibaha gelmezsen; işin epey zor gibi!
Zira hayat imtihan ve kaldırmaz hiç şaka!
Kusursuz dost diyorsan? Mahlukatta arama!
Her fanide mutlaka, birkaç eksik bulunur!
Aradığın şey için, pek fazla da ıra’ma!
O zat Kadir Mevla’dır ve her yerde bulunur!
Evet dostum kalp için; kem illettir bil haset!
Çevir derhal gıptaya, varsa sende bu haslet!
İstediğin hayırsa; kıskanmaya gerek yok;
İste Kadir Mevla’dan, sona ersin şu hasret!
Kim istemez deme bana!
İstemeyen, öyle çok ki;
Sorsan günde bin insana;
O listede kimler yok ki?
Kedi misal, münkir kısmı;
Ey küfürde berdevam!
Nefse uyma şükür et!
Şükrederken has, avam;
Küfür etme şükür et!
Gayet çokken görülen;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!