Saatler geçerken, hızlı mı hızlı;
Onlara bakmayan gafiller yandı!
Bakanın pek çoğu bakarken nazlı;
Kıyamet kapıya, geldi dayandı!
Altından saati, takar da kimi;
Rahmetini um amma;
Emin olma gazaptan!
Cennet garanti sanma!
Kork daima azaptan!
Kulluğunu et ifa;
Tersyüz olduk topyekun
Şaştık Mevla’m yol göster!
“Kün! ” de, olsun şu yekun!
Kamilliğe yol göster!
Madem öyle kararın;
Ne diyeyim be evlat?
Çok olursa zararın;
Sen de oğluna anlat!
Neler dedim onca yıl?
Mut yoktur Türk olana!
Mut yoktur Kürt olana!
O şeyi verir Allah;
Sadece Müslüman’a!
O savlar birer masal!
Şayet kulsan Allah’a; göster bunu aşikâr!
İtmam edip görevi, eyle sonda işi kar!
Eylem yoksa söylemin, yoktur elbet değeri!
Başla işe namazdan, eyle yana beşi kar!
Zekât borçsa boynuna, yıl dolunca et eda!
Açıkgözüm dersin de; sırt dönersin sen Hak’a?
Çok uyanık biriysen, niye bastın her faka?
İntibaha gelmezsen; işin epey zor gibi!
Zira hayat imtihan ve kaldırmaz hiç şaka!
Evet dostum kalp için; kem illettir bil haset!
Çevir derhal gıptaya, varsa sende bu haslet!
İstediğin hayırsa; kıskanmaya gerek yok;
İste Kadir Mevla’dan, sona ersin şu hasret!
Kim istemez deme bana!
İstemeyen, öyle çok ki;
Sorsan günde bin insana;
O listede kimler yok ki?
Kedi misal, münkir kısmı;
Çok fısk fücur ettim diye;
Küsme bana yüce Rabbim!
Yanlış yola gittim diye;
Küsme bana yüce Rabbim!
Biliyorum çok densizim!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!