Münkir derse alkışlar
Mü’min söylerse dışlar
Siz söyleyin ey dostlar!
Bu na-merdin dini ne?
Dert ettiğin ölümse?
O dert değil bir derman.
Bahsi geçse gülümse!
Zira Hu’dan o ferman.
Kim üzülür doğuma?
Kıydılar kadınıma, şu asrın denileri!
Soydular anaları, çağımın zanileri!
Özgürlük diye, diye, mahvettiler nisayı;
Katlettiler namusu, son devrin canileri!
Ne arın var ne hayan, bi-habersin edepten!
Yoksa Haktan bir korkun, bari şu halktan utan!
Şairim diyorsun da; yok haberin adaptan!
Saymak ile tükenmez, sayın (!) şair bil hatan!
Sana mürşit gerekirse;
Geç kalmadan git Kur’an’a!
İhtiyacın irşat ise;
Bil kafidir o insana!
Münderiçtir her bir konu
Her tarafta o varken; nasıl yersin de haltı?
O’ ki mutlak Basirdir, görür üstü ve altı!
Her tarafı her anda; denetliyor o Rakip!
Malum ona dehlizler, malum Rabbe sualtı!
Aman Rabbim kim gelmiş?
Merhabalar sultana!
Hoş gelmiş sefa gelmiş!
Binler selam sultana!
Senken ruhun ilacı;
Ne kızarmaz yüzün var, haya yok mu hiç sende?
Türlü yalan ve dolan, kamp kurmuşlar kesende!
Renk vermiyor katiyen, o kapkara suratın;
Bin yalan da uydursan, yok değişim desende.
Müspet ise niyetin,
Etme tehir yarına!
Bet olursa diyetin;
Gider sonra zoruna!
İnsan için bir gün var!
Madem ölüm hakikat;
Hazır mısın sen ona?
Hiç yapmadan tahkikat;
Gidilir mi o sona?
Çare değil unutmak;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!