Erzurum şenkaya 1967 dogumluyum ilk orta lise ogrenimimi erzurumda tamamladim.25yillik devlet memuru olarak gorevliyim.28yillik evli evli 2cocuk babasiyim
züleyhaca bakışını,
meryemce gül koklayışını sevdim.
hangi güle dokunsam sen kokarsın
menekşenin baharı özlemesi gibi özlemim.
seni, güneşin batışı gibi ışığımı kaybetmekten korkuyorum.
kimliğini ifşa etmeyeyim diye ismini ecnebice koydum.
Melanet
güneş ışığı yüzsüzdür,
kırığına aldırmaz, pürüssüzdür.
girer üryanca mahreminden içeri,
saplar gider kör melanet hançeri.
gözleri kahve köpüğü, kanatları hüzme hüzme
ürkek bir ceylan gibi bakarken gözüme gözüme
dolduruken gözyaşını, kaç kadeh içtim mertlikle
hadi şimdi gelde böyle bir melek için ölme...
Yâr gönül hanesiyle
Çay, kahfe neşesiyle
Bir keman arşesiyle
Başlar "Melon Saatler"
Bir akşam neşesiyle
bir karın aş için gurbete vurup
kuş yokuşlu güzel köyü unuttuk
bağ bozum zamanı ateşi kurup
haşlanmış patates, tuzu unuttuk
hani eski aba, hani kör yaba
Eyleme !!
Betimsiz yalnızığımın arafında zülfü dağınık öksüzlüğümsün.
Mavi denizler uğuldarken gözlerimde,
Her sabah bir kıyamet kopar şafağın dudağında,
Bir kandil yanar vîrâne şerefemde...
Kumsalda seni öperken, bir okyanus derinliği bırakacak yüreğinde...
memleket aç, sefil, kurudu suyu
gel artık Mensur'um, gel yavaş Yavaş.
yıkıldı sol yanı, bel vermez sağı
bir mayıs yağmuruyla gel yavaş Yavaş...
esnafı perişan, köylüsü sefil
Büyüdükçe yalnızlaştım, insanları tanıdıkça küstüm.
Şimdi boynundan kurşun yemiş kuşun gözyaşını yazıyorum,
merak etme beni, iyiyim anne...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!