Yankı Pak Şiirleri - Şair Yankı Pak

gözlerime yasak
mutluluğun ışıltısı
hayatın emri böyle
başım gözüm üstüne

yutkunmalarım hiç alışık değil

on beş gün oldu
uyku haliyle korkuyu
bilinçsizce yuttuğumuz
o zindan an'ın doğduğu mekâna döneli

ne bağırsaktan atılır müshil ile

Tanrı'm
ev di yemek di
bağ bahçe işleri
benlik değil ya
dememe gerek var mı

çok dedim de
içimdeki yangının
"sen" kaynaklı olduğunu
dedim mi acaba
o yangının fitiliyle
sevda ülkesi kurulduğunu

veda ettiğin
bu kaçıncı yaprak
ve sen hâlâ burdasın
sevgili ağaç

bak her giden

öyle bağlıydım ki sana
büyükçe bir aşkla
ölürdüm zaten uğruna
ölürdüm sesine
kelimelerine...
resmine...

iyidir iyi...
kötülerin yüzdesinin yüksek olması
sevgi sıcaklığının sıfırın altında seyretmesi

bağların ipsizligine bağlı kopan
ayrılık fırtınasına kapılan iyilerin

herkesle bir tutma beni demiştin bilmem hatırlıyor musun
bu iddia ile beni yanıltması gereken en çok da sen olmalıydın
yine haklı çıktım bak
sen herkes bile olamadın
son sohbetimiz gayet güzeldi
akabinde çekip gitmek yakıştı mı sana

geldin demek
hiç gitmedim ki desene
zaman ne de çabuk geçiyor derler
ben inanmıyorum bu cümleye
6 Şubat'ta geldin
ve yıktın ya gözle görülür ne varsa

hangi mevsimin
etkisiyle yazsam seni
"hep sen
sadece sen"
bağımlılığı yapar kalemim