iletişim bozukluğu değil
iletişim kopukluğundan
devam edemeyen kalabalıklığım
ben öz diyorum
onlar söz diyor
söz de sırf söylenmiş olsun diye
her of çekişimde
anla ki
zamanın içi karışık
zaman içinde anlarsın zaten
çektiğim "of"ların tırpan olup
kılcal damarlarımı biçtiğini
Ömrümün her sayfasını
Tek tek açtım
Hiç üşenmeden
Özenle seçtim
Tüm artıları
Her sayfadan
okuldayken dersi asmak kadar zevk veren bir duygu daha yoktu ki ele avuca sığmıyorduk
kuralseverler sağ olsun devamlılığı itina ile sağlıyorlardı
bir rica ile bizim yerimize de imza atan dostlar vardı
şimdilerde dosta da hasret kaldık
sanal icat olalı camların ardındaki dost yüzsüzlükleri
cam kesiği ile yüzleştirdi
Ey insan kılıklılar
Ey kalbi sarıklılar
Canlı denen atıklar
Beyinsiz yaratıklar
Milyon yüzlü varlıklar
"gelmeyiş" can yakmaz
"gelemeyiş" yakar
yakarken büyür ya
içinde sevgili
içime düşen bir ağıdın melodisi...
parmaklarım boşluğun teline dokunuyor
inliyor teller
kapalı dudaklarımın başucunda çıkan sesin ağlamaklı haline dayanamayıp
İçimdeki hüznü söküp
Yangınımı alıp
Yelin kucağına atınca
Durdurabilecek misin
Al renkli gözyaşlarımı
Yaz bir şiir demli olsun
Ruhumuz huzurla dolsun
İster ağlat ister güldür
belki bir gün...
her şey
mümkün olabilir belki
kim bilir
belki...
hep belki diyelim
Tanrım;
Kapılarını kalemime kapattığın günden beri şiir yazmadım. Şair öl dedin, öldüm... Son yazdığım mı?
O, o sadece bir ağıt... Şiir değil ki. O acı güne saygı duruşu idi. Yüreğimin acıyı vuruşu idi o.
Duvarların arkasında dur ve sakın çıkma dışarı dedin. Sus dedin, yazma dedin. Ev ...