Veysel Soysal Şiirleri - Şair Veysel Soysal

Veysel Soysal

Hacet kapısı açılsa,
Affı mağfiret saçılsa,
Yedi dileğe geçilse;
Her birinden üç isterim.

Hasretim miske ambere

Devamını Oku
Veysel Soysal

Zalim bir baş vezir çıktı.
Halka gıcık mı, gıcıktı.
Devlet düzenini yıktı.
Mollaları bey eyledi.

Gözü görmüyor, yananı.

Devamını Oku
Veysel Soysal

Çetince’nin etekleri,
Yemyeşil bir halı şimdi.
Kovanında petekleri,
Doldu oğul balı şimdi.

Çiftçileri nadastadır.

Devamını Oku
Veysel Soysal

Kalaylattık dığanı
Eski akı çıkmadı.
Gelin ettik soğanı
Kırk gün koku çıkmadı.

Türlü tavıır takındı

Devamını Oku
Veysel Soysal

Sırta takvanın libasını takın,
Durmalı Allah dostlarına yakın
Mü’minlerin ferasetinden sakın
“Zira onlar Hakkın nuruyla bakar”

Hakka sığın, tövbe et boşa yanma

Devamını Oku
Veysel Soysal

O vefasız, kanlı zalim
Aşkı bela sanan kadın.
Anlamaz ki benim halim.
İşi ala sanan kadın.

Özlemeyi kader etti.

Devamını Oku
Veysel Soysal

Sultandağı yıkılası,
Bir vadiye tıkılası,
Mümkün değil, çıkılası;
Böyle midir, başın senin?

Ben çıkarım baştan gelir.

Devamını Oku
Veysel Soysal

Geleyim diye Hakkın nazarına,
Düzene vardım, takva hızarına.
Aklımı sürsem mana pazarına,
Beş kuruş verip de, alan olmazdı.

Kendim beğenmedim kendi fendimi.

Devamını Oku
Veysel Soysal

Sorma; memleketi
Var mı, etiketi;
Nedir, silueti,
Nesinden bilirsin?

Nazende bir gülün

Devamını Oku
Veysel Soysal

Yüreğim daraldı, çıktım yaylaya.
Sırtımı verdiğim, taşlar merhaba.
Varıp da yükümü yıktım yaylaya.
Gönlümün eylesi kuşlar merhaba.

Yemişi dallarda dizilip durur.

Devamını Oku