Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Sanki Paşa sanki Ağa,
Diyorki kalk ayağa,
İt büyümüş bayağa,
Be şerefsiz sen kimsin.
Ne demek kalk ayağa.

Her karnı tok olan değildir zengin,
Sen birde ona sor yüreği yangın,
Bekle bitmez çile zor gelir son gün,
Fakir ve yoksulun zordan zor işi.

Zengin olan harcamaya yer arar,

Şu geniş dünyayı fazla daratma,
Kaprislere girip sorun yaratma,
Çok bilmişlik yapıp çokta sırıtma,
Her şeyin vakti zamana bırak.

Sana düşman dökülenler dilinden,

Gider Ata'sının izinden dönmez,
Düşmanı kovmadan cebheden inmez,
Yenilgiyi kabullenmez içine sinmez,
Türk Doğar Türk ölür Türkün çocuğu.

Kutlu bayramlarda yapar şenliği,

Ben pitbul bilirdim pitlbuldanda öte,
Akıl almaz iki ayaklı toroman ite,
Fırsat verme böyle rezil ibrete,
Sessizce ısırır kaçar toroman.

Bunun gibi çalıp çarpıp yiyemem,

Bir kudret vardırki şahlanan atta,
Sevgililer günü on dört şubatta,
Dünyayı verseler değişmem hatta,
Kalbimde özelsin varlığın yeter.

Gülden gülsün çiçeklerden çiçeksin,

kırdın kanadımı kırdın kolumu,
Hep aldın elimden olan dolumu,
Ters yöne ve sarpa sardın yolumu,
Yakıştımı sana yazık değilmi.

Unuttun insanlığı sevdin parayı,

İnsanlıktan yohsun yüzde yüz muaf,
Şairin sözleri gelmesin tuaf,
Kendini uyanık görürsün sen saf,
Sende bir kelime yazda görelim.

Sen kimsin benimle gır gır geçersin,

Kapandı kısmetim bağlandı kolum,
Girdi bir çıkmaza rast geldi yolum,
Düşünürüm ben ne çileli kulum,
Beni bu hallere atan utansın.

Döner kendi halinde değirmen taşı,

Üç günlük ömrümü düşürdü bire,
Çile hayat sonum gidecek nere,
Dırdır eder çene durmaz bir kere,
Bu dünyada nerden çıktın karşıma.

Fakirde olsam ben memnunum halimden,