Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Nedeyimki zalim zaten zalimdir,
Zalimlere fırsat garip halimdir,
İnsanlar nankördür dünya filimdir,
Allahım zalime fırsat vermesin.

Mert ölünce namerde kalırmış meydan,

Bende anlamadım nasıl yarıştı,
İyi şiir kötü şiire karıştı,
Şike vardı buda nasıl bir işti,
Gelmem sana aşıklar kahvehanesi.

Aralık onsekiz ikibin onbir saat yedide,

Hakkım yoktur hiç kimseye kızmaya,
Ne gerektir eşi dostu üzmeye,
Lüzum yoktur dili tellal gezmeye,
Asıl namkör olan benim kaderim.

Gerçek neyse onu yazar kitabım,

Her bir memleketten gel bu hana,
Beni nerak etme askerim ana,
Oğlum asker diye ağlama sen ha! ,
Ağlama feleğe küs derim ana
.
Bu güzelim vatan bize emanet,

Bir Kemal giderse bin Kemal gelir,
Memleketim rahat bir huzur bulur,
Oylar sizden bir kez deneyin nolur,
Ancak Türkiyeye Bir Kemal Lazım.

Meydan kalmış hain, hased, hesada,

Kış bitti mart geldi adıda bahar,
Derelerden sular seller gür akar,
Ağaçlar tomurcuk her yer gül kokar,
Nede güzel olur bahar havası.

Güneşin şavkısı vurur denize,

Bir zamanlar bal kaymakta yağ idim,
Söyle söyle fayda etmez öğüdüm,
Gide gele ben dostlardan soğudum,
Dostlar neden bakar bana el gibi.

Bilmem suçun büyükbaşı kimdedir,

Vardır bir dal sigaranın kırk yıl hatırı,
Unutulmaz dostluk bundan ötürü,
Nankörlerin bundan yoktur haberi,
Ölmez hatır hürmet düne bakmalı.

Sen sana kendine güvendin neye,

Dargınlar barışır kalpler şenelir,
Kalpler çoşar hoşgörüye yönelir,
Senede bir on gün önceden gelir,
Bu senede bayram geldi hoş geldi.

Kesilir kurbanlar bolluk bereket,

Allahım sen düzelt kader bahtımı,
Saraydan saray et gönül tahtımı,
Kalmaz çıkar fazla alma ahtımı,
Yıldım dünya artık ben senden yıldım.

Yıktın sarayımı yıktın han, ımı,