Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Güzel karadeniz orta Anadolu,
İnsanların dostluğa uzanır kolu,
Birazcık çamurdur, köyümün yolu,
Tokat Zile çayır köyümüz bir hoş.

On üç kilometre köyümle Zile arası,

Fakirde insan zenginde nedirki farkı,
Zengin cirit atar dönmez fakirin çarkı,
Söylenir dillerde yanık bir türkü,
Boran kıştan farkı yoktur fakirin.

Zengin parasıyla aya yaparmış yolu,

Dünya üstümde yükmüş gibi taşırım,
Mecbur geçim telaş hep uğraşırım,
İyiye dost olur kötülerden üşürüm,
Bende herkes gibi gamsız olamam.

Nedense görürüm pireyi deve,

Sen kimsinki bize koyarsın posta,
Yanlışmı yapılır en yakın dosta,
Bizleri çıldırdıp edersen hasta,
Sen önce sonunu düşün Fransa.

Önce iyi düşün itin çomarı,

Dostsuz dünya boştur ayrı yol tutmam,
Sözlerim kanundur Sözümü yutmam,
Kim ne derse desin dostu unutmam,
Düşmana inat dostum için yaşarım.

Darıldığım çeşmeden kırk yıl su içmem,

Bahtım kara bunca yükü taşırım,
Kendi elimle kendi başımı kaşırım,
Buz bağladım ağustosda üşürüm,
Bitmez dert eklenir dertler üstüne.

Geçti gitti kimler öldü kim kaldı,

İlim tokat zilem ilçe,
Bol turfanda tatlı salça,
Yer altında külçe külçe,
Hazinedir çayır köyüm,
Yollar taşlı bayır köyüm

Yakın karakya uzun buruna,
Körmehmetten çıktım çadır yerine,
Niyaz ettim Şahı Merdan Pirime,
Bu dediğim yerler bize sınırdır,
Cennet Çayır köyüm kalpte onurdur.

Bu dünyada bir Allahı tanıırm,
Nefsi olandan ilah olmaz sanırım,
Taşa puta tapanlara sinirim,
Tapma nefsi olandan Allah olur mu.

Nedir hacı hoca muska ayağı,

Henüz vuramadık büyük vurgunu,
Nere kadar gider suyun durgunu,
Gelende gidende hayat yorgunu,
Taştan taşa vurur bizi üç kuruş.

Kalmamış dedenden yoksa babandan,