Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Senden birşey anlamadım be dünya,
Nedendir sebebi diyorsan niye,
Yaşananlar gerçek değildir rüya,
Senden birşey anlayana aşk olsun.

Yalancılar iki yüzlü aynadır,

Sen kimsinki bize koyarsın posta,
Yanlışmı yapılır en yakın dosta,
Bizleri çıldırdıp edersen hasta,
Sen önce sonunu düşün Fransa.

Önce iyi düşün itin çomarı,

Dünya üstümde yükmüş gibi taşırım,
Mecbur geçim telaş hep uğraşırım,
İyiye dost olur kötülerden üşürüm,
Bende herkes gibi gamsız olamam.

Nedense görürüm pireyi deve,

Hep kalırım vesvede vesvesde,
Kaldım sanki çıkılmaz dar kafeste,
Of çekerim her aldığım nefeste,
Genç yaşımda kocadımda kocadım.

Haramdan lokmayı sokmadım eve,

Canım deyip basacaksın bağrına,
Hiç karşılık vermesede çağrına,
Seven kalpler ölür aşkın uğruna,
Budur kalpten sevmek gerçek aşk budur.

Sevmek ve sevilmek değil eğlence,

Varlığı bir başka yokluğu acı,
Hastaların unutulmaz baş tacı,
Hayatta kalmaya olur aracı,
İsterim her yerde olsun hastane.

Kış günü kar yağar,boran tipide,

Her gün beni odaklarsın ters yöne,
Uymam sana git başımdan kör şeytan.
Hep başımda dönüp durursun yine,
Duymam seni git başımdan kör şeytan.

Girersin beynime yaparsın yorum,

İki elimi birden açtım havaya,
Gece gündüz hep başladım duaya,
Sağlık huzur gelsin diye yuvaya,
Bahtım kara şansım bana gülmedi.

Sabır sabır yeter bittim tükendim,

Olmazsa olmazmı dünya dumansız,
Defol derim gitmez arsız amansız,
Gizli düşman sade farkı dümensiz,
Dumanı burnumdan çıkar sigaram.

Yıllarca dumana yaptım yatırım,

Sürünen fakirler yaşayan zengin,
Mezarlıkta kabir değildir engin,
Böbürlenme koçum belkide son gün,
Bilki bir gün sıra sana gelecek.

Orda para geçmez doğruluk geçer,