Veysel Şimşek Şiirleri - Şair Veysel Şimşek

Senden birşey anlamadım be dünya,
Nedendir sebebi diyorsan niye,
Yaşananlar gerçek değildir rüya,
Senden birşey anlayana aşk olsun.

Yalancılar iki yüzlü aynadır,

Sen kimsinki bize koyarsın posta,
Yanlışmı yapılır en yakın dosta,
Bizleri çıldırdıp edersen hasta,
Sen önce sonunu düşün Fransa.

Önce iyi düşün itin çomarı,

Dünya üstümde yükmüş gibi taşırım,
Mecbur geçim telaş hep uğraşırım,
İyiye dost olur kötülerden üşürüm,
Bende herkes gibi gamsız olamam.

Nedense görürüm pireyi deve,

Hep kalırım vesvede vesvesde,
Kaldım sanki çıkılmaz dar kafeste,
Of çekerim her aldığım nefeste,
Genç yaşımda kocadımda kocadım.

Haramdan lokmayı sokmadım eve,

Canım deyip basacaksın bağrına,
Hiç karşılık vermesede çağrına,
Seven kalpler ölür aşkın uğruna,
Budur kalpten sevmek gerçek aşk budur.

Sevmek ve sevilmek değil eğlence,

Efkârlanır dertli dertli yazarım,
Dertlerimi hece hece dizerim,
Mecnun gibi çölden çöle uzarım,
Beni benden alır gider sevdası.

Bazen beni cennetine götürür,

Eğerki gidilen yol eğri yolsa,
Halden anlamayan kul nankör kulsa,
Kardeşimde olsa babamda olsa,
Adam olmayanlar bana ters gelir.

Hain dostlar ölmeden kazar kabirim,

Müslümanım deyip kendinden geçenler,
Ölünce kendine cennet açanlar,
Yaşarkende hep ölümden kaçanlar,
Allah bilir asıl yaşam burdadır.

Varsa kim görmüşki öbür dünyayı,

Ne haldeyim aygın baygın gezerim,
Hazin hüzün yaşar dıram yazarım,
Suskun kalır ben kadere kızarım,
Hiç gülmedi kader bahtım karadır.

Tilki çakal çalar çarpar pay eder,

Veresiye alana sanki verir sadaka,
Asar suratını anlamaz şaka,
Ben değilde herkes çekiyor yaka,
Aklım almaz bizim Aydın marketi.

Tas tencere satar benzer çarşıya,