Bu gözlerim neler gördü
Kimi zahir, kimi sırdı
Dert üstüne birçok derdi
Koya koya geçti ömrüm
Gördüm insanın hasını!
Durma yeter ki gel, olduğun gibi
Giyinip bezenip, süslenmeden gel
Yollar ki hep aynı, bildiğin gibi
Kimseye demeden, seslenmeden gel
Ya sabır çektik de nereye kadar
Gel sevelim insanı; ten rengi ayırmadan
Dili, dini, ırkını bilip de kayırmadan…
Gel sevelim insanı; savaşmaya ne hacet
Eşref-i mahlûkatı hep sevmeye gayret et…
Bâdısabaya dedim getirmedi kokunu
Yüreğimde yüz bin ah çekerek gidiyorum
Kantara koysam tartmaz bu sevdanın yükünü
Ne kaldıysa mazide yakarak gidiyorum
Bir özlem ki; sancısı kesiyor nefesimi
Ben canandan ayrı kaldım kalalı
Akar gözüm yaşı sel gizli
Senin ile ikrar verdik ezeli
Kimseler duymasın gel gizli gizli / (Mahsuni Şerif)
Aman sevdiceğim gören olmasın
Güzeli çirkini ayırt etmeden
Her birine ayrı bakarsın gönül
Birini tam sevip, aşkı tatmadan
Bir diğer güzele akarsın gönül
Nasıl bir devran ki böyle yaşarsın
Güzeller peşinden yıllarca koştun
Hiç birine karar vermedin gönül
Kiminde sevdanın içine düştün
Kiminin üstünde durmadın gönül
Gezip de gördün sen bütün dünyayı
Garibanlık çetin yara
Dert dizilir sıra sıra
Takılıp da düşse yere
Aldırmazlar garibanı
Hükümet bir ferman salsa
Gül yüzlü sevdiğim darılmış bana
Bir name yazıp da salmadı demiş
Hasretlik bağrımı eylemiş viran
Kaç takvim eskittim gelmedi demiş
Sevdanın sancısı özlemle başlar
Sıladan uzakta koca bir ömür
Zordur, anlatılmaz hali gurbetin
Suyu zehirdendir, ekmeği demir
Acısı kederi dolu gurbetin
Hasret var, özlem var; kolay mı hayat
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!