Kanayan tüm yaralar gün gelir kabuk bağlar
Onlarca yıl geçse de izi kalır vesselam
Gidene “ güle güle” tabi denilir amma
Yürekte hiç dinmeyen sızı kalır vesselam…
Üç kuruşluk dünyanın olmaz fazla ederi
İyi oku gül yüzlüm sana bu son mektubu
Son yarım sigaramı yakarak yazıyorum
Bir yandan göz ucuyla izliyorken mehtabı
Bir yandan da resmine bakarak yazıyorum
Sinemdeki yaralar geçmiş olsa da bini
Doğruluk dürüstlük düsturdur dinde
Yalan dolan diyen müslümana tüh!
Bir fıçı şarabı içer bir günde
Sarhoş olup ayan müslümana tüh!
Dost bağı da olsa izinsiz girme
Mevsimler, seneler gelip geçer de
Ayazın vurduğu kışı unutmam
Zalimin açtığı yara içerde
Uğruna döktüğüm yaşı unutmam
Ne dereler geçtik, ne dağlar aştık
Bunca yıldır uslanmadın
Bu yaptığın iş mi gönül
Hayırsıza çıkmış adın
Heveslerin boş mu gönül?
Ne yoruldun ne de durdun
Yaş otuz, kırk derken elliyi aştı
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Takvimler sarardı, yapraklar düştü
Dalıp da maziye vah ömrüm dedim
Uzağı seçemem puslu görürüm
Şeref ile yaşar insan dediğin
Zulümlere sessiz kalanları gör
Mazlumla bir safta olmaz tek bir gün
Zalimin yanında olanları gör
Tatmamış çileyi, tasayı, gamı
Bunca dert, tasayla ömür tükettim
Var git dünya var git dost m’olur senden
Hep sabır eyledim, içime attım
Var git dünya var git dost m’olur senden
Dost olan hiç zulüm etmez dostuna!
Bundan vekil falan olmaz arkadaş
Aynada kendini görse şaşırır
Hatır ne, gönül ne bilmez arkadaş
Biri hatırını sorsa şaşırır
Uzaktan bakınca sanırsın safir
Bir maruzatım var size vekilim
Devlet hibe verse payımız yoktur
Şükrümüz çoktur da aza vekilim
Ölsek yıkanmaya suyumuz yoktur
Eğer gezer isen tek tek haneyi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!