Amcaoğluna…
Nefse uyup ayrılan var Hak yoldan
Ol menzile varamaz ki, Selami
Bülbül bir an ayrı kalır mı gülden
Hasret vurur duramaz ki, Selami
Yalancının dili tatlı
Ballandırır yalan söyler
Yalanları kat be katlı
Dallandırır yalan söyler
Yoktur kimseye afları
Ne bir aşk ne sevda kalmadı bende!
Ne varsa topladım sana verdim yar
Harcadım zamanı bir garip handa
Tuttum saatleri sana kurdum yar
Geldim bir meçhulden, giderim hiçe
Bedenlerden taştı günah
Ya Rab affeyle, affeyle
Az buz değil fersah fersah
Ya Rab affeyle, affeyle
Bitmek bilmez tamahımız
Fazla hacet yoktur söze
Kem denir mi ela göze
Bir bakışı benzer köze
Hele kaşı, hele kaşı
Ürkek durur bir tay gibi
Mendile işlemiş yar ismimizi
Bir tutam saçına sarıp yollamış
Çıkmış kenarına elinin izi
Koymamış bir zarfa dürüp yollamış
Dememiş içinde saklı sözünü
Bana lazım değil Mısır’ın tahtı
Gönül sarayına koy beni yâr yâr
İstersen yapalım ömürlük ahtı
İnat edip sayma zay’ beni yâr yâr
Düşe kalka geldim elli yaşıma
Hayatı bil iyi tanı
Bir başı var bir de sonu
Her seneyi, her bir günü
Tane tane yaşıyoruz
Aciz, biçare anında
Böylesi hayata hayat mı denir
Iraktan bakanlar bir ölü sanır
Harfler rahat çıkmaz dilim dolanır
Sözler anlatmış da ben anlamadım
Şaşırır dururum haftayı, ayı
Mustafa Emre Yılmaz’a…
Gönlün arz edipte varsan dostuna
Dizlerin incinip yorulmaz yeğen
Tüm cihan toplanıp gelse üstüne
Vatandan bir çakıl verilmez yeğen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!