Üner Dilek Şiirleri - Şair Üner Dilek

Bazen yürek ağlar göz inadına
Diller susar bazen söz inadına
Bozulur düzeni nağmenin telin
Pençe mızrap tutmaz saz inadına

Nazar eyler gözler bakış nevinden

Paslı demir pencerenin örgüsü
Acı olur mahkûmların türküsü
Her birinin kendincedir öyküsü
Takvimlerden medet uman gün susar
Yarınlara sitem eden dün susar

Zaman acımasız vakit insafsız
Takvim yaprak döker yıllara inat
Umurlarda olmaz tüm mesafeler
Dökülen dillere yollara inat

Adı gurbet imiş ayrı kalmanın

Masallaşan öykü kahramanı ben
Mişli zamanların hayal dünyası
Dünyaya sığmayan arzu ve heves
Hiçlik vadisinin kadim hülyası

Anahtarı yitik paslı kilitler

Yanmak var Mecnun'un çöl emeğinde
Kendimi narına atmak isterim
Hayrına teberru hâl peteğinde
Var ise balından tatmak isterim

Muhabbetin sızmış ise etrafa

Hazan mevsimi denmiş hüzünlerin adına
Peşi sıra yağan kar, soldurmuş sarısını
Gelse de yeni bahar, kışların inadına
Ne çare ki tüketir, ömrünün yarısını

Eksiltirken günleri takvimden düşen yaprak

Gözlerimden damla damla dökülen
Gözyaşımla sırılsıklam ıslandım
Gönül duvarına astım resmini
Her bakışta seyrettikçe yıprandım

Dillerde saklanmış hasret narası

Manadan nasipsiz lafügüzafın
Tartısı gönülde ederi kadar
Varlığın bilinmez kadri kıymeti
Yokluğun bedeli gideri kadar

Kırık dökük sözün olmaz meramı

Senin için yazdım şiirlerimi
Kimi beste oldu kimisi destan
Farkında değilsin o malum bence
Neylersin ki bazen görmüyor insan

Mısra mısra işlemiştim sevdamı

Mecnunlar tanıdım Leyla delisi
Abdallar bilirim Hakk'ın velisi
Her biri fedakâr gönül elçisi
O malûm ahvalden eser kalmadı

Gözyaşım gizlidir malûm hasrette