Üner Dilek Şiirleri - Şair Üner Dilek

Terk-i diyar edilince gülistan
Gonca küstü gülde matem başladı
İlhamıydı aşıkanın bu sevda
Bülbül sustu dilde matem başladı

Diken dala dal dikene sitemkar

Namen var mı ki yâre zarfında mazruf gibi
İsmin kalır mı baki tıpkı bir maruf gibi

Razı olmak var iken ilahi kaderine
Sevdanda hasis olma aşktan tasarruf gibi

Bir gurup vaktinin yansıyan resmi
Mecalsiz yılların son hatırası
Hicranın utangaç tavırlarında
Hasretin vuslatla açık arası
Tariflere sığmaz gün manzarası

Takvimin vedası son yaprağında
Beraber tükettik geçen her günü
Sizi bilmem ama fani alemde
Benimkisi hepten dünya sürgünü

Safımız bozulmuş karışık hiza

Aşkın adı meçhul soyadı yitik
Sevdalar isimsiz kaldı kalalı
Göçtü gönüllerden sahte sevgiler
Kervanlar yükünü aldı alalı

Hasbihal edecek kalmadı aşık

Haberim olmadan çekilen resmim
Çerçevesi altın astarı atlas
Ruhum bende ama değişmiş cismim
Gel ey şair şimdi şiirimi yaz

Yabancı iki ben, resmim ve ruhum

Sezemedim sol yanından sızını
Aşık mısın, vurgun musun Mehlika
Çeken yok mu sitem yüklü nazını
Üzgün müsün durgun musun Mehlika

Uzak kaldım soramadım halini

Mendilim şahittir gözyaşlarıma
Geceler sırdaşım oldu olalı
Gönül gülşenimin hazanlarında
Körpecik goncalar soldu solalı

yelkenlerde fora
albatroslarda kanat
dalgalarda nağme oldular
sulara yazdığım yazılar

hasret şiir olup düşünce

Veda sahnesinin son perdesinde
Sufleler verecek rol bulamazsın
Mevcudu kurtarıp gün ertesinde
Va esefa deyip yol bulamazsın

Zaman arşivinde ahval perişan