Üner Dilek Şiirleri - Şair Üner Dilek

Esti hazan rüzgarı gülşen virane kaldı
Bahtına küsen bülbül yine bigane kaldı

Geçen baharlarından devşirilen hatıra
Kulakta hoş bir sada yalnız terane kaldı

Bir akşam vaktinde kızıl gurubun
Seyrine daldın mı gün batımında
Damlası hüzünlü gözyaşlarına
Gönlünü saldın mı gün batımında

Hayalini al git gelsin seninle

Yolların göz yorgunu bekler seferlerinde
Ertelenmiş ümitler gurbet trenlerinde

Yıllar mahçup ve suskun gizlenmiş yaşantılar
Takatsiz kalemlerin son hikayelerinde

Yine bir akşamın hale dolaşık
Hüznüne ram oldum gurub vaktinde
Güneşin vedalı kızıllığında
Gönlüme gam oldum gurup vaktinde

Yorulmuş martılar dalgasız deniz

Cami avlusunda ürkek güvercin
Yemini satacak çocuk bekliyor
Ne ise kazancı sofrada akşam
Kapıda sefalet yokluk bekliyor

Telaşında anne yarınki günün

Beste makama küskün
Nağme suskun bütün gün
Düzen bozuk saz üzgün
Tel kendinden habersiz

Bülbül gülşen bağında

Erguvan ağacı dalında kumru
İbretlik temaşa zirvede sanat
Muhteşem bir resim harika tablo
Var gel şimdi bunu kalbine anlat

Destursuz girilmez yüce divana
Edep ile erkân, hâl belli burda
Sevdalar gönüle mihman edilir
İstikamet belli, yol belli burda

Muhabbetin tadı baldır ezelden

Akreple yelkovan yürüsün varsın
Zamanın ruhundan kuldan habersiz
Gönül diyarının dost meclisinden
Aşkın badesinden dilden habersiz

Kadran yorgun düşmüş malûm zeminde

Gülşeni terk etmiş gördüm bülbülü
Dikenli dalından gülden usanmış

Aşıkana ibret olunca ahval
Ma'na-yı muhabbet dilden usanmış