Geliyorum
Ağzımda yarım konmuş bir haykırışla...
Dilimin ucunda
Yalnızlığımı düşünüyorum.
İnsanlar geçiyor yalnızlığımdan
Parmak uçlarında küllenmiş bir yığın aşkla.
o unut dedi gitti ya....
bütün yorganları çekin üzerime
yıldızları söndürün, karanlıklar ekin gökyüzüne
yansın gökkubbe
yangınlar çıkartın arşın eteklerine
uçmasın
annemin ölümünü düşleyip hüznü kucaklarken
namertçe kan gövdeyi götürürken gönül dağında
öksüz düşüp serçeler yetim büyürken asma dalımda
ayaz vurgunu geceyi içerken ağıtım
ölümlü yalana tutunmuş ağlarken umudum
durup birden sönüyorsam kayan yıldız gibi
işte geldi vakit
işte geldi ayrılık saati
son buseni kondur dudağıma
ve bir nefes aralığı
uç git kalbim üzerinden
seni bulamayacağım çok uzak bir hayale
Karanlığa duran yüzümde hüzün
Tozlanmış hatıraların gülümseyişidir
Düşler meydanında o güzel yüzün
İçimi saran ısıtan sevdanın resmidir
Hicran rüzgârında savrulan gönül
Biter bir gün her şey
Bütün duygulara inat
Yaşlı bir bedende yorgun bir gönül kalır geriye
Milyon anı milyon düşünce paslanır
Duvarda babadan kalma bir saat – tik tak, tik tak –
Ev ıssızlaşır sokaklar şehirler ıssızlaşır
pişmanım dön yargıla beni. içim ateş kuyusu gelmeyin üzerime ey şehir halkı.sizin kadar yüreğimi satmadım ben bu şehre.surlarımda hala güvercinler var ama pişmanım işte.dön yargıla ölüm olsun gelişin ey aşkın beyaz kanatlı ecesi....
karanlık hiç bu kadar siluetler taşımazdı bu uğultu hengamesi çığıran sessizlik ağlayan gözler. bu nasıl bir nefes her soluk alışımda baldıran çiçekleri saçılıyor çiğerlerime..hadi gece git başımdan nerdesin dolunay nerdesiniz yıldızlar...
korkuyorum yorgunum kaçmalıyım ama nere. yüzlerde hep aynı maske. tut ellerimden heybemdeki son tesellim.liman bulalım bu şehirden sonsuzluğa.su gibi gidelim yağmur gibi hüzünlü inelim toprağa.evet gidelim toprak altına...
ruhumu del eden sensiz geceler
tenimi buz kesen günsüz geceler
maziyi kuşanan dünsüz geceler
he demene son bulur mu bitanem
gözlerine esir düşmüş yürekler
bülbül gülü anlasaydı
konar mıydı hiç dalına
gül bülbülü dinleseydi
kıyar mıydı hiç canına
bülbülün tek arzusu
Bir zamanlar bir ağaç tanırdım
Çıplak bir ovada bir başına
Her mevsim yeşil kalmayı başarır
Hayata meydan okurcasına
Gökyüzüne şarkı söyler yaşardı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!