Ekmek sırasına duruyoruz her akşam iş çıkışı.
Giriyoruz sırada en sona, ilerliyoruz, ilerliyoruz, ilerliyoruz.
Sabırsız eller var, iki de bir itiyor, itiyor.
Tam sıra bize geliyor, ekmek bitiyor.
Umudu pompalıyor yürekler hiç durmadan.
Unutturuyor düşlerimiz bize açlığı, sefaleti.
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta