her şey yapılabilir
bir beyaz kağıtla
uçak örneğin uçurtma mesela
altına konulabilir
bir ayağı ötekinden kısa olduğu için
sallanan bir masanın
veya şiir yazılabilir
süresi ötekilerden kısa
bir ömür üzerine.
bir beyaz kağıda
her şey yazılabilir
senin dışında
güzelliğine benzetme bulmak zor
sen iyisi mi sana benzemeye çalışan
her şeyden
bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor
belki tabiattadır çaresi
senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
ve benim
bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
anlarım bitkiden filan
ama anlatamam
toprağın güneşle konuşmasını
sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla
sen bana ışık ver yeter
bende filiz çok
köklerim içimde gizlidir
gelen giden açan soran bere budak yok
bir şiir istersin
“içinde benzetmeler olan”
kusura bakma sevgilim
heybemde sana benzeyecek kadar
güzel bir şey yok
uzun bir yoldan gelen
tedariksiz katıksız bir yolcuyum
yaralı yarasız sevdalardan geçtim
koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
her şeyi anlattım
olan olmayan acıtan sancıtan
bilsem ki sana varmak içindi
bütün mola sancıları
bütün stabilize arkadaşlıklar
daha hızlı koşardım
severadım gelirdim
gözlerinin mercan maviliğine
sana bakmak
suya bakmaktır
sana bakmak
bir mucizeyi anlamaktır
sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
aşk sorgusunda şahanem
yalnız kelepçeler sanıktır
ne yazsam olmuyor
çünkü bilenler hatırlar
hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
bahçıvanlar değil tüccarlardır
sen öyle göz
sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
sen teninde cennet kayganlığı iken
sana şiir yazmak ahmaklıktır
bir tek söz kalır
dişlerimin arasından
ben sana gülüm derim
gülün ömrü uzamaya başlar
verdiğim bütün sözler
sende kalsın isterim
ben sana gülüm derim
gül sana benzediği için ölümsüz
yazdığım bütün şiirler
sana başlayan bir kitap için önsöz
sana bakmak
bir beyaz kağıda bakmaktır
her şey olmaya hazır
sana bakmak
suya bakmaktır
gördüğün suretten utanmak
sana bakmak
bütün rastlantıları reddedip
bir mucizeyi anlamaktır
sana bakmak
Allah’a inanmaktır
Kayıt Tarihi : 16.7.2003 11:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Belki birazdan
Ağzım kuruyacak,
Dönmeyecekti dilim
Dünyaları verecekti bana,
Gelen meçhul sevgilim
Küçük beyaz elleriyle
Sunacaktı bana aşk meyi
Sarılarak boynuma,
Unutturacaktı her şeyi
Aralıksız öpüşlerini
Yüzümde gezdirirken
Diyecekti bana:
Tek arzum
Tek emelimsin sen...
Bitmeyen bu hülyalar
Bir gürültüyle durdu
Masum masum duran sular,
Birdenbire kudurdu
Her taraf karışmıştı
Fırtınanın nefesinden
Gelemezdi hiçbir gemi
Bu dalganın üstesinden
Yar üzgün güvertede
Kaptan çaresiz
Gemi güçsüzdü
Ah bu hayat denen canavar
Neden böyle yüzsüzdü
Bir volkandan farksızdı
Vücudumun her yeri
Birden kaptan haykırdı:
Tayfalar dönün geri...
Avuçlarımı amansızca
Kanatırken tırnaklar
Aldı götürdü gemiyi
O kocaman dalgalar
Geri dönen gemi
Küçülüp bitiyordu
Belki de benim gibi
Meçhule gidiyordu
Kavuşmadan ayırdı sular
Yari benden, beni yardan
Artık gemi gelir mi
Bana hiçbir diyardan
Bu liman benim için
İlk ve son yer olacak
Kavuşmadan ayrılmaktan
Zihnim altüst olacak
Ne umudum kaldı artık
Ne de beklediğim biri
Açamıyordum bir türlü
Kapanan gözlerimi
Açılsa da istemezdim
Sanki hayat kuyu dibi
Gezeceğim yıllar yılı
Sahilde körler gibi
Konuşmayacaktım ne bir yıldız
Ne güneş, ne de ayla
Ve yalnızlık gülecek
Karşımda kahkahayla...
sözünü pek tutmadı ama hayatımda aldığım en iyi iltifat buydu sanırım :)
TÜM YORUMLAR (177)