Bir akşamın kıyısında dururum,
Gölgesini sürür rüzgâr alnıma.
Olmak, bir damla ışıkta kaybolmak,
Olmamak, o ışığın ta kendisi mi acaba?
Bir yürek çırpınır karanlıkta,
Işığın sönmesini bekleyenler var
kör kuyuya kimmiş hasret söyle hadi
namlu ağzı hiç soğumadı umut bak
derinlere inen yükseklere gömülüyor
zincir aşkı dört taraf kefen akıllanan yok
inanç dokunmaya kabul ulaşılmaya hayır
Kimileri için
Bir şeylere inanmak inandığından kopmak
Hep zaman aldı
Söz konusu ben olunca herşey çok farklıydı
Herşey acımasız dı
Benim inandığım şeyler benden hep can aldı
Geceyi delerken sessiz bir düş,
Adını fısıldar yorgun bir kuş.
Kalbimde açan solgun gülde,
Senin gülüşün var, ey gülüm, düşümde.
Gözlerin deniz, sabahı bekler,
Çoban olan sürüsüne yol gösteremez olmuş
nice çınarlar devrilmiş çürüyüp gitmiş ah yar
çoban olan gece de bir dolunay mı görür şimdi
özlem bitti de gardaş söyle bu ölümleri kim ekti
bir bir toprağa düşüyor canlarımız gözyaşlarımız
Öyle bir güzelsin ki yar
Hani eşsiz güzelliğin
Beni hayatla tanıştırıyor
Cennete inanmamı sağlıyor
Öfkeyi belayı bir yana bırakıyorum
Ve arınıyorum tüm isyanlardan
Özlemek bir insanlık hâli,
Kalpte saklı, dilde gizli.
Seven bilir kıymetini,
Uzakta olanın değerini.
Özlem sabırla yoğrulur,
Sessizliğin nabzında atar adın,
Gecenin perdesinde yankılanır sesin.
Bir boşluk var içimde, tarifi zor,
Her zerremde seni özlerim, bilirim.
Uzak bir deniz, derin bir nefes,
Geceler uzun, içim serin serin,
Ruhumda yankı, kalbimde derin.
Bir nefes gibi geçtin içimden,
Beni istiyor, özlem derinden.
Hasretin dokunur her bir yana,
Ben miyim şimdi serseri mayın
Ya da zifiri karanlığın kalbine kör kurşun
Boşaldıkça kadehler uçurumlar büyüyor
Ölüyorum sana özlüyorum seni
Ah yine deli bir davet tetikliyor yüreğimi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!