Ağladım bugün hem de delicesine ağladım
gözyaşlarımı insanların insafsızlıkların dan saklayarak
kendimle kucaklaşır gibi ağladım durdum
ağladım isyan eder gibi hem de
öyle bir ağladım ki yürek yangınım dile geldi sanki
ağlamak ne de huzur veren bir şeymiş
En tatlı uykumdan uyandım
Bir acayip halde
Rüyamda bir deniz görmüştüm
Ağlayan ağlaması gereken bir deniz
Bir kavim vardı rüyamda
Kendi hikayesini kaybetmiş
Ah anlamıyorlar bizi
Bir diyorum sevgili bir
Yürek yangınımız bir
Kalbimizin çarpıntısı bir
Tek bir duygunun eseriyiz biz
Zerresiyle damlasıyla aşktır bu
Tel tel saçından kirpiğine kadar muhabbet
Özlem mi dersin ölüm mü dersin yeri dolmaz
Bir tamam bin eksik yaşadığımsın ilelebet
Ruhumun cenneti annem sensiz huzur olmaz
Şimdi özlem mi duyulmalı harcanan ömre
Bir küçük kız gördüm
Bir kelebeğin peşinde koşan
Bu umuttu genç kıza
Bir özgürlüktü adeta
Bende gençtim bir zamanlar
Ama ben hiç kelebek peşinde koşmadım koşamadım
Gözbebeklerimin uçurumunda durma sevdiğim
göz pınarlarımda biriktirdiğim her damla aşkı
gönül seli gibi akıtmak isterken senle doldum taştım
içten yandım damla iken bende derya oldun taştın
Beni tutsak etmek istiyorlar bir sevda çıkmazında
Acıyı bir ben bilirim
Birde benden olan
kendimi bin parçaya böldüm
Toprağa her can verdiğimde
Erken yaşlandım bu hayatta
Bir cehennem uyur içimde
ara sıra coşar hasretinle
söz dinlemez asidir
hicranım var gönül kafesinde
bir ateş büyür benim içimde
arındırır beni aşkın gölgesinde
Bir çocuk var hep geride koşan
İsmini şeklini hiç bilmediğim
Ama umudu var herhalde
Durmadan koştuğuna göre
Çünkü hayatı çözmüş bu çocuk
Hayat bir koşuşturmacadır
Bir derdim var
bahardan uzak kış mevsimi içinde
bir derdim var
kayıp ve yasak bir sevdanın diliyle
Vakit geldi derdime yanayım dedim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!