Silvan Güneş Şiirleri - Şair Silvan Güneş

filler ormanda, develer çölde
aşkım ezber olmuş dilde
ne sen bendesin ne ben sende

ya ağaçları yara yara geçeceğiz
kaybolmayı göze alıp

caddeler sokaklar nasıl
insanlar da öyle
bildikleriniz bilmedikleriniz
hepsi pejmürde

19 Mart 2008 Alanya 19:44

Beni hiç şaşırtmayacak olan gerçek,
hayatın hep sizden olması...
Sahte renkleriniz ancak menfaatlerinize döner.
O yüzden,
bazen renkleri ararken de dikkatli olmak gerekir,
ya altından bir bukalemun çıkarsa?

yağmur yine çiseliyor ah
beni aldı başımdan
yağmur yine çiseliyor ah
düşlerde bir fırtına

şimdi nerelere yağıyor

Dünya neden yalan olsun,
Sensin yalancı
Bir fenalık görmedim ben
iyi olandan...

şimdi yine bambaşka bir zamanda
ben çok uzaklardayım yalnızla yaşamakta
ve bu hayata bakan çerçevem bir çift gözüm
sanmayın ki asılmış pencere bir duvarda

kimleri gördü şimdi kaç milleti görecek

hayatı nasıl yaşadığın
nerede yaşadığına bağlıdır Hititli
her yaşam bir dağ tırmanır
eforlar Ağrı Dağı gibi
gözlerin Ağrıdır şimdi
yaşamak için işte

değer vermezsin sen kimseye
hayatın maskeli balo
aldanma dostum bu şatafata
hareket bazen göz alır
her tekmil her adamın değil artık öyle
şimdilerde çok kolay çıkartıyoruz arşa

Bugün bir anne ağlıyordu.
Bilmediğiniz bir yürek,
göremediğiniz bir gözle...
Bugün bir anne öldü nefes alırken,
oğlu darağacında yaşarken!
Duyar gibi yaptık hıçkırıklarını!

ele vermek kendini
ve ele almaya çalışmak
sanki çare kimde nereye kadar?
bir tarafta ibresi yerinde durmayan bir pusula
diğer tarafta seninle dalga geçercesine ilerleyen bir saat