Silvan Güneş Şiirleri - Şair Silvan Güneş

Ve madem, saman alevi gibi yanmayacaktık,
savrulmayacaktık oraya buraya...
Meyvesiz bir ağaç gibi yeşermeyecek,
gölgemizde teselli bularak batmayacaktık;
bin hüzünle dağların ardına...
Böyle böyle dökmeyecektik,

beni alamazsın
aldığını sansan da kandıramazsın
beni çok kolay karalayabilirsin ama

beni anlayamazsın
anladığını sansan da

Ne kızıyorsun?
Ben de senin gibi
Ölçtüm, biçtim, tarttım hayatı,
Geri vitese taktım bazen de...
Burnumun ucuna gidiyorum derken,
Götün götün düştüm göle...

aydınlık parlamadan gözümde
gece tuttu elimden
oynaşır gölgeler uzaklarda
hayalde bir çift göz
depreşen duygulara vuruyorum örs

bir tutturabilseydik mayayı
bozulur muydu sütler...


22 Haziran 2008 12:10 Alanya

Sana hep naz yapayım,
Sen de hep çek istiyorum.

kırıldın mı nazire yaptıklarına
muhabbeti bol olanla acımazdı laflar
ve terk etmezdi dimağına arşivlediğin güzel sözler
konuştukça kelime de tazelenirdi
düşününce akılda çay gibi demlenirdi
ve söylendikçe yeni söz kurabiye tadında

İçimdeki yaylılar sen varken çalıyordu
Sen gidince ah canım
Bir canım yanıyordu...
O sızılar geçerken yüreğimden yol yol
Yüreğim yol yol nerelere gidiyordu.
Böyle çıkmıştı ses

Bu kasaba hiç değişmemiş
Aynı bıraktığım gibi...
Vurdumduymazı yine vurdumduymaz
Dedikoducusu yine dedikoducu
Hem adama da sorarlar,
niye değiştin diye, değil mi?

sevdanın yolları gözlerim
gözlerim
bu uçurumlardan ben geçerim
giderim belki
belki de gitmem
ama sana söylüyorum