Seyfi Karaca Şiirleri - Şair Seyfi Karaca

Kızaklar
Karakışları çekiyor peşinden ahayazayaz
Yağmış dağların yücesinde aklındaki saklı sevinçlere koşar gibi çığlıklı
Buzlu derelerde kendi çalgısına sarhoş sular çağlayıp duruyor delali
Bir kitap ki...
Kendi bildiğinden okuyor akı,

Serçeler sekiyor bahçeliğin etrafında hazan
Çeşme çağlıyor, yağmur ağlıyor,
Belki kanatları ıslanınca bir yerlerde uçuvermelerin
İlk defası o çok kolay paylaşılabilen sevgilerden süyemlenenlerle
En çok hakkı olan yolunca yorulmuş herkesin
Çünkü

Acep ne olada yelkovanlar seyri iklim ihtiyatı
Nerde kaldı diye bir suale bahtiyar bakışların
Öksüzcene muhatap
Sakın ben gelesiye yanılıp da toprağından ayrılma gelincikliğiyin
Güneşin aklına uymuşumdur belki uzak çöllerde vira firar sam yelli
Şimdi halleri pek mecnun bir yelkense andığın...

Sevgileri anababalanırken kalbe
Sürüler
Nasıl ve nerden bilirse yaylım sofralarını hangi dem baldır,
Hangisi zehir
Kuşlar nereden bilirse uğrun uğrun çektiği çöten,
Hangisi tutunacak daldır yuvaya, hangisi kolkanatkıran kahır

İnsan
Ecele yenildiği gündür hayat çarkını dönmediği an
Varlığının üstünde kurulu gezinen saati
Bütün eksik ziyanlarıyla yorulup
Sıyrılıp gidense zaman ve aşktır insandan
Yenileriyle hayatı doğmaya

Kuyumcu böyle istedi, plak böyle çaldı
Defterimde yazılmadık deli hatıralarımdan yarın bugündür derken
Taunlar, felaketler, girdaplar ve meseleler....
Sıfır vardı,
Ve bir,
ve sonra..

Örümcek kendi ağında tutsak sanan
Namını şekilleniyorken billaha
Ne büyük habersizdir...!
Karanlığın cüzlerine el basarak
Her yaprağında aklı fikrince darmaduman
Hangi yari severse

Mor sayfalarıyla menekşeden albüm
Kefil olsa sözünü bahar, ahdetse elvanların lutfunu her hali aşkolana
Dağa çıkarsa baştan aşan esriği perdesiz tül, taşa söylese sırdaki saklı nesine yavrum nesineler
Dellenmelerden bir yazgı sunsa kor harelerinde alevlenmiş olan müddetince muazzam
Gayrı hüzzamdan
Gayrı hüsynikten

Kökünüze kökenize sahip çıkın haaaaa...
... hah!
Aman bir yere kaybolmayın
Aman sizi nerde ararsak orda bulalım
Aman yitip mitip de haaaa hah...!
Aman ha aman... hah..!

Sonra yolun yarısı zaten geçilmiştir
Sonra,
Yarasıda sarılmıştır gülün kanattığı,
Dallarında kuşlar uyanmıştır yarısı var, yarisi yok
Ayaküstü düşlerden
Toprak…tava gelmiştir, bahar dogurganlığında gebeleşmeye