İçim geçmiş resmine
Toplanıp gelsem çiçeklerle
Bırakıp dünyanın derdini tasasını
Huzur dolu çisil çisil yağmurlarla gelsem
Gül goncası olsam ellerinde
Toprağına kök salsam
Yosun tutmakta kirpik diplerim
Cana çiçek dikip akmak istiyorum.
Annem ninni söylesin bana
Göğsünde uyutup
Suyun iliklerine kadar yorgunum.
Siz hiç
Avizede bir kuş durur
Duvarlara çarpa çarpa
Kafesine yorulur
Lambadaki sarı ışık
Güneşe özenir durur
Benim annemin elleri toprak kokardı hep...
Yağmur yağıyor; ''toprak annem kokuyor.''
Bağımız, bahçemiz, annemin ellerinden selam getirdi.
Anılar ellerimden tuttu
Oradan oraya yağdırıyor.
Bana bakıyorlarsa baksınlar,
Kaktüsün
Sabah açıp, öğlen ölen
Yarım gün ömürlü beyaz çiçeği
Cennetin kokusunu
Ciğerlerime doldurmaya mı geldin
Anamın ak sütünü
Bir türkünün içinden geçip giderken göçer insan
Buna ister yıkılmak de
İster taşınmak
Ya da denizin ortasında yanmak
Su gibi akan zamanın ardından bakakaldık
Türküleri bana yurdum diye versinler...
Müzik dinlemeyi severim
Kafamın içi bulutlara dağılıyor...
Yarımdır yarası derin olan.
Bir yanım toprağın altında
Bir yanım toprağın üstünde.
Ey müziğin canı!
Üfle flütünü yarama.
Belki ısır buz tutmuş yanım
Daha yirmi ikisindeydi;
Yaşayamayacağı yıllarının her biri
Yirmi iki bin kurşun dizdi sırtıma.
Binlerce kez mezara girdim
Çırpına çırpına toprağın üstüne vurarak.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!