Uyku da bir yoldur.
Biz adresi bilmiyoruz...
Başının üstü güzel bir yerdir.
Orada gereksiz kim varsa, gereksiz ne varsa indir.
Orası sana ait olmalı...
Sonsuzluğa gözlerini kapadığında,
Uykuya kırılıp, küstüm.
Seni getirmediği gün gelmesin istemem.
Ayakta sallanırım
Geceye sarılırım
Gider çay yaparım
Rüyayı memleketin bildim ben
Bu yüzden aralıksız uyumak isterim.
Ne vakit uyansam uykudan
Gecenin belirli saatlerinde
Gurbete düşerim.
Yanmamış, yıkılmamışsın
Yeşil bir bahçedesin
Güller, günler içindesin
Yanıbaşında akan şu ırmak
Gözyaşın değil
Uyu yüreğim uyu.
Ben, her uykumun
Sancılı çocuğuyum.
Çağırın annemi kucağında uyuyayım.
Taş beşikteki hazin son
Desin bir kabustu.
Kalem adını kalbime yazıyor
Sanki yanına evim kazılıyor
Çatısız, penceresiz, güneşsizim
Çiçekli günlerimiz tek servetim
Yokluğun aklıma savaş açıyor
Şu uykum yatıya kalsa...
İnsanın,
İçinden bir yere gidemediğinde başlarmış çaresizliği...
Şu beyaz tavandan
Bulutlar geçiyor oluk oluk.
Ben şimdi gözlerimi kapamaya kalksam
Sağanak yağmur başlar ardın sıra.
Günden, her şeyden sıyrılmış çıplak bir acı
Şu beyaz çarşafa sarıyor beni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!