Fırtına
Az önce yüreğimde bir fırtına koptu,
Kalbim eriyen mum gibi içime aktı.
Umutlarım, kırlangıç yuvası gibi dağıldı,
Her yanım, çilenin gözyaşında savrulan bir damla.
Gel, Hayat
Bir çiy tanesi düştü toprağa,
bir damla haram, kötülük yeşerdi
gözyaşında; her yanı matem,
bir saksıda çiçek gibi hayatlar.
Bilir misin dağları,
Kayaların yosunundan içtiğim damla
Meşe ağacını?
Dal dal budak budak,
Çimlerin ayaklarıma dolanan dansı
Ne güzel.
Gelinciklerin Yankısı
Dağlar bilir sessizliği,
Kayaların koynunda uyuyan zamanı,
Rüzgârın anlattığı eski destanı,
Ve yıldızların ışığına karışan suskunluğu.
Gölgelerin Savaşı
Küçük şeyler düşmez aklıma,
Bulutlarla okyanusun kavgasında toprak olurum ben;
Acıya yüreğimi serdim,
Beni ezen gölgelerin altında,
Gülüşün Son Baharı
Toprak kokusuyla başlar kaderin yolu,
Su gibi akar, derin ve suskun.
Ateş, rüzgârla dans eder sessizce,
Ağaçlar, kuşların ezgisiyle fısıldar.
içimdeki cıvıltı
Cıvıltım, masum bakışlım,
Yıldızlar ellerini tutuyor sanki,
Ay senin adını fısıldıyor geceme…
Kalbime akan sevgi ırmağı,
İçim Üşüyor
İçim üşüyor sensiz, soldu umutlarının gülü,
kırlangıcın gagasında bir yavru gibi titriyor yüreğim.
Her uzanan elden korkuyorum, göğün kanat sesine sığınmış bekleyişim —
her çığlık, her rüzgâr bir yanımı daha alıyor benden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!