Olmasa bile soğuk bir rüya
Gülümsemeyle sarılmak bir ağaca
Kırık gölgeler kalmışsa ardımda
Bakmaktır çocuk gibi dünyaya
Kuşlar göçer sonbaharda
Baharda uçuşan akşamlarım kederli
Şarkılarda ağlıyor mevsimlerin yağmuru
Onsuzlukta kar lekeli;
Umutlar kayboluyor varlığım ardınca.
Renkler istemiyor çiçekler içinde mekan
Gözyaşım bana küstü, ağlayamıyorum
Kalbim şimşek gibi çakıyor
Gözlerim de bulutlar gibi
Bir damla yaş bile düşmedi dudaklarıma
Yağıp yağıp kalbime düştü
Çünkü, gözyaşım bana küstü
Dün gece resmin vardı karşımda
Gözlerini hiç ayırmadan sabaha kadar baktı bana
Benim yüzümde yine bir kızarıklık
Utanmış olmalıydım.
Bakamadım bir kez olsun, uzunca resmine
Sabaha kadar uyumadık ikimizde
Bilmem ki nasıl birşeydir dede dedikleri,
Ak sakallı mı olması gerekir hepsi,
Yaşlı mı olmaları gerekiyor yoksa,
İnsandan mı olması gerekiyor mutlaka
Bilmem ki nasıl birşeydir dede dedikleri
Gece uzundur..
Çökmeyince bir de uyku
Karanlığa gömülmek ister insan
Çıkagelirse sessiz pusu.
Gözlerden hayali gitmez
Kokusu burnundadır hala
Sımsıkı tut ellerimi
Bir daha tutmayacakmış gibi
Ellerin terlesin ellerimde
Gözyaşı döker gibi
Kapat gözlerini
O kadar çok seviyorum ki;
Ne mümkün anlatmak
Uçar gibiyim her gün
Kendim değilim sanki
Öyle mutluyum ki...
Söz bulamıyorum.
Kıskanırım seni herşeyden
Soluduğun havadan,
Giydiğin ayakkabıdan,
Düşüncelerinden...
Alıp verdiğin nefesinden.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!