O sensin,
Bu sensin,
Şu sensin,
Onlar ve hepsi sensin
Hatta şunlar, bunlar...
Yani ne varsa sensin
Kağıttan yaptığım gemiler
Suya indi teker teker
Nefesim yetmedi
Kaldı oldukları yerde
Bir başlarına...
Bekler gibi.
Bilmem ki nasıl sevdim
Düşününce gelmez ki aklıma
Bazen uzun bir gece
Bazen kısa bir gecede
Hiç düşünmedim
Sadece sevmek istedim.
Hiç göremediğim bir düş olmalısın
Beklenip de hiç gelmeyen
Satırlarımdaki bir hayat olmalısın
Okundukça can veren
Susadıkça içime akan, su olmalısın
Ellerimle tuttuğum umudum
Al at beni ağzına
Hızlıca çiğnemeye başla
Sonra dur ve çıkar
At beni çöp tenekesine
Bir sakızım sadece
Ağladıkça ağlayasım geliyor
Güldükçe gülesim
Terkedesim geliyor...
Sessizce kendimi
Kimseler görmeden
Sonbaharda yapraklar dökülür,
Ağaçlar ayrılır yapraklarından,
Bir deli hüzün başlar,
Bu ayrılığın ardından,
Kışa girer yalın ağaçlar,
Gülümsemen...
O yakan bakışların
Tatlı dökülen sözlerin
Hepsi ne kadar da yalanmış.
Yok... anlaşılan geriye kalan
Aşkın, sarılışın...
Gece sigara dumanımla giden umutsun
Gündüz olduğunda biten gecesin
Yağmur yağdığında ıslatan gocuk
Sensizlikte ağlayan benim; garip çocuk
Bir yol duruyor önümde yürümek için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!