Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Törpüledikçe yokluğunun dallarını eskiyor dizginleri aşk desenlerimin
Bir mevsim daha çalıyor yorgun gövdemin kapılarını, tükenişlerdeyim
Sınanmış umutların denizlerinden boş çıkmakta ağlarım, öfkelerdeyim
Düşlerin hasatlarını kaldırdım ovalardan, kervansız aşkın göçlerindeyim.

Mor yontularla avutuldum yıllarca, sevişmesiz gecelerde kırıldı coşkum

Irmaklar boğulurken gözlerinde
Akrep sırtında ben sana gelsem
Sancılı alışkanlıklarım olsan ah
Varlığı yokluğu bir sende bilsem

Yürüsem durağan kıyılarında

Eski bir akşamüstüsün gözümün ufkunda
Yorgun bir düşün artığısın sen dudağımda
Sinsi korkular sarıyor sensizken gövdemi
Nefessiz düşünüşlerin sınırısın hududumda

Aşikâr bir omuz olsam ben şimdi kendime

Tükenişlerle kaybolduğumuz bir yaşam labirentinin aşkı gizleyen dehlizlerinde
Umutlarla yıkarız kırışan yüzümüzü, sevdayı yaşamak günlüğü dolar önümüzde
Bekleyişlerin harmanlarında hüzün savrulur, susmayı da öğreniriz gönlümüzde
Sancılı mevsimler birikir ruhumuzda, adımlarız kaçışları kavuşmayı çok istedikçe

Kapısına kilit vurduğumuz sevgiler paslanınca
Bu şehrin sokaklarında bir seni, seni arayacağım
Rüzgâr koksa ellerin, rüzgâr olsa da gece saçların
Bundan böyle bir sen, yalnız senin için ağlayacağım.

Yaşanmamış günlerdi ellerine tutunduğumuz. Unuttuğumuz tüm yaşanmamışlıklarda o yarınları biz ellerimizle büyüttük, şiirler yatırdık sokaklara. Sevginin ve aşkın mayalandığı anılardan şiir çıkardık sabırla. Bitimsiz yollara daldık, uzun soluklu gecelerde seninle tenhalarda şarap içtik. ‘Bırak öyle dağınık kalsın kalktığın yataklar, saçların yılların düzeni dağılsın. Bırak pencerelerini kapatma, kapılarına kilit vurma, unuttuğun şarkıları hatırla’ dedin ben senin gözlerine zılgıt şiirler yazdıkça.

Ben gözlerinin rengini düşledikçe
Kuş sürüleri geçerdi içimden
Düş ertesi bir gündü
Beni uçurum uykularından uyandıran
Bir var/mış, bir yok/muştu umutlarım
Bir Akdeniz akşamında

En içli duruşu kuşandığımda bedenime, önce sen sileceksin gözündeki yaşı
Her mevsim kuş sürülerinin peşine takılacak ve ülkeler aşacağız birlikte.
Cılız kollarımla, avuçlarımdaki umutla, şiirlerimdeki divitle sararım seni
İpeğin rengine, atların dizginlerine, güneşin yansımalarına dokunduk gizlice.

Yorgun tayfalar gibi ruhum, küllerimi eşeliyor yarasalar
Üşüyor yürekte aşk, düğünlere davetiye yazıyor hattatlar
Mevsimler yitik masalları uğurluyor, karanlıkta mezarlar
Eskimiş bir eylemmiş özlem, göğsümü delerken baharlar.

Telaşlı bir yankısın gönlümde, terli bir fanilasın tenimde

Hep aynı dualara açarız korkak avuçlarımızı
Mavi kanatlı bir kelebektir üç günlük ömrümüz
Budala ve şaşkın düşlerin eğri tepelerindeki geçitte
Bütün ayrılıkları bulutlara sererek güneşi bekleriz.

Kırılmış sarı başaklara dönerek küskün yüreğimizi

Hangi dizeye can, nefes versem
Yetmez güzelliğini kopyalamaya
Hangi rüyayı görürsem göreyim
Yetmez seni sevdiğimi anlatmaya...

Kırılan, un ufak olan cam parçaları gibi geçti ömrüm. Her fırtına sonrasında yıkık gönlümün karmakarışık labirentlerinde yeni sevdalara açtım yüreğimi. Bir zaman tüneline girip 16 yaşımın saflığında başladım yeniden hayata. Daha önceleri hiç bilmediğim sokaklara girip, hiç görmediğim kuyulara taş atar gibi saf ve yalın bir yürekle yolculuğum başladı.