Selahattin Yetgin Şiirleri - Şair Selaha ...

Ateşin avuçlarından sırlarını çaldım yar, kayıp gelirim sana dağlardan
Dilimde hiç yaşanmamış yarınlar, ırmaklar akar her gün avuçlarımdan
Seni sevdikçe çağları çevirdim tersine, korkar mıyım nadim yangından!
Acılar denizinde bekle gelişimi, firari bulutlar gibi sararım sol yanından

Şu ziyan ömrümün kilometre taşlarında
Seni aradım ben her gün, biçare şiirlerle
Gökyüzünü bir günlüğüne tersine çevirse tanrı
Çiçeklerle donatırım, içinde sen varsın diye

Hangi bulutu okşasam bir tek seni anımsatır oysa

Hüzünlerin dolunayları kana doymayan bir gecedir
Yürek ağrısı kül döker şiire, aşk türkülü bir hecedir
Aynalar iki büklüm gösterir bedeni, en zor bilmecedir
Sevda, hiç varılmamış, gizemli bir masallar ülkesidir

Bezgin kahroluşlarla çevirdim usumun çemberini
Kemiklerimi çevreleyen bir ağrı dolaştı can evimi
Sırlarla çizilmiş bir sevda yankısı bozdu sessizliği
İçimin tufanlarına sokuldu aşk, bulamadım ahirini.

Toprağını arayan sevdalı bir çiçek olacağım bugün
Leylek kanatlarına tutunarak, yeryüzüne ineceğim
Güneşli temmuzları özleyerek, şubat ayazında ben
Şeklini yitirmiş yüreklerde sevginin bıçağı olacağım.

Bubi tuzaklarında sevdanın ve aşkın direncini göstererek

Çığlıklar düşünce gecemin yakasına, göğsümdeki bütün sevdalar uyanır
Kirpiklerime dokunur aşk, yüreğimdeki yorgunluk sevgiyle sarmalanır

Kozasında sevinç ve yaşamı gizleyen ipek böceğinin kanatlarında
İğnesinde mutluluğu dolaştıran arının sevinci gizlediği peteklerde
Ruhunda onursuzluğun kelepçesini taşıyan, başka dünya insanıyla
Yüzyıllardır sevinçsiz döner bu dünya, çocukların sessiz çığlığıyla

Yüreğimdeki ayak seslerinin duldasında bir bayrak gibi gönlüme çekildi coşkulu sevincim. Gözlerimdeki kor alevlerin gölge düşüşlerinden isyan çekildi, renklerin en güzeli bahçemde öykünüyor, kimi üşümüş, kimi terlemiş mahcup ellerimden dökülen şiirlerle, seni ve sevdanı ak kâğıtlara nakış nakış işliyorum.

Bütün yaşanmışlıklara esinliyken yüreğin
Günler devirdin hoppa kahkahalarla
Sen kırbaç yalnızlığının zindanında
Yüreği prangalı bir esirsin şimdi.

Kutulardan kurduğun sanal dünyanda

Işıklı gözlerinin güneşli ülkelerinde sevda sürdüm yüreğime
Ruhundaki kutsal odalarda efkârlar beledim yârim bedenime

Törpüledikçe yokluğunun dallarını eskiyor dizginleri aşk desenlerimin
Bir mevsim daha çalıyor yorgun gövdemin kapılarını, tükenişlerdeyim
Sınanmış umutların denizlerinden boş çıkmakta ağlarım, öfkelerdeyim
Düşlerin hasatlarını kaldırdım ovalardan, kervansız aşkın göçlerindeyim.

Mor yontularla avutuldum yıllarca, sevişmesiz gecelerde kırıldı coşkum