Ana, baba, bacı, kardeş
Varsa çoluk çocuk ve eş;
Hepsinin de yeri ayrı,
Esirgeme hiçbir hayrı!
Anlayışla, hoşgörüyle,
İnsanız beşeriz, kuluz şaşarız;
Koskoca dünyaya şişer sığmayız.
‘Hep bana! ’ diyerek kalın yontarız;
Bir de işkillenir tuhaf bakarız!
Doğruyu eğriyi karıştırırız;
Eskiden olduğu kadar kalmadı
Bende yazma şevki ve heyecanı;
Günde birkaç şiir, yazı yazardım,
Eski çamlar bardak oldu, hazanım!
Zamanlı zamansız ilham gelirdi,
Havadan sudan
Yazdığımın farkındayım.
Canım böyle istedi,
Ne yapayım?
Kemikleşmiş bir alışkanlığı
Yorumuyla mündemiç şiirler yazıyorum;
Size zahmet olmasın, yorum aramıyorum.
Zaman zaman okuyor, yorum da yapıyorum;
Zaman ve enerjimi boşa harcamıyorum.
Şiirler var gerçekten leziz pasta tadında;
Girdim duygu bağına sevgiyi sulamaya;
Sevgi boynunu bükmüş, başlamış kurumaya.
Saygı mutlak olmalı sevgiyi korumaya;
İlgi hazır olmalı sevgiye ulaşmaya!
Duygu bağı geniştir; haydi duygulanmaya!
Aklın mı yok, be adam, sürekli yazıyorsun;
Gülenle gülmek varken, hep hüzünleniyorsun…
İlle gerçekçi olmak zorunda mısın her dem;
Biraz boş ver, aldırma, tükeniyorsun madem…
Ne ileri, ne geri; yerinde sayıyorsun;
Aldım, çaldım, yazdım; şair, yazar oldum
Diyebilen varsa, yürekten kutlarım!
Alır, çalar, yazar; bir şey oluverir,
Olduğu her neyse, hâline bakarım...
En sert yorum bile mutlak yol gösterir;
Hekimlik de kutsal mesleklerdendir;
İnsana hizmete yemin edendir.
İyileştirince ‘Yaşasın doktor! ’
Şifa bulmayınca ‘Yok olsun doktor! ’
Doktor devlet, millet için çalışır;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!