Kayıp mevsimlerin bir adı sende olmalı
Ah yârim kaç asır geçti ben sensiz olalı?
Düşer kiraz bahçelerine dudağından süzülen kan
Bir eski türküydü gözlerinde saklanan
sakladım seni en mahrem sayfamda
Ey içimde mecalsiz titreyen can!
Bir gölgenin ardındaki aydınlık
sızar yürek penceremden
basamak basamak...
hep istikbale kilitlenir insan
nasıl bir şeyse yaşamak?
bir dua gibiydi seni sevmek
belki ravzaya düşen bir yağmur
nur dağında duyulan ayak sesi misali
bir yudum zemzem gibiydi seni sevmek
ya da Kabenin üstünde uçuşan
güvercinlerin kanat çırpışı gibiydi seni sevmek
Takınca dilime eşsiz kanatlar
Arşın gölgesinde gezer bir duam
Kapansa üstüme demir kapılar
En paslı kilidi çözer bir duam.
Dua her çiçekte bal yapan arı
Şimdi bir duam düşse de dile
Götürürsün beni o ulvi menzile
Heybemde bir sevgi azığı ile
Koyulsak el ele yola sevdiğim.
Alemin gölgesi gül kafesinde
Şiirlerde atardı kalbin besmeleyle
Yada gün doğumunda bir kelebekle
Camdan bakarken bir kuşla göz göze geldiğin an
Bir kedinin ayaklarına sürtünürken duyduğun haz
Serindir ıslak akasyaların ettiği naz.
Şiirlerde atardı kalbin besmeleyle !
Ya da gün doğumunda bir kelebekle
Camdan bakarken bir kuşla gözgöze geldiğin an
Ve bir kedinin ayaklarına sürtünürken duyduğun haz
Serindir ıslak akasyaların ettiği naz.
Bir güle düştüde derdi güzarım
Özlemi gönlüme zor olur gider
Geçtide bu dem dinmez efkarım
Yüreğim her demde kor olur gider.
Yıllar geçti, ben uzak, o uzakta
Takmıyorum kafama hangi mevsimdeyiz
hangi gün, saat kaç?
boyun büktüm dar vaktin kederine
ben kafamı eğiyorum derine
son baharın güllerine...
ben bir gülü sevdim ezelden
Şafaklara yazardım adını
Sen uyurdun yalnızlıklarımda
Martılar deşerdi saklı yaramı
Ekmeğime dokunurdu senin ellerin
Anladığımda geç kalmıştım yokluğun.
hep sızı verir sol yanımda boşluğun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!