En zorlu dağları aşarsın, olsada yüceden yüce
Bir acı söz duyarsın, kırılırsın gidince güce.
Artık kaleminde tutmaz, ne yazsan ki vesair
Ve sessiz sessizce ağlar, şimdi uzakta şair…
SAFFET ÇAKIR
Bin dua ekledim gözümde yaşa
Aşk, ucu zehirli oktur sevdiğim
Sevda denilen şey gelirse başa
Belki de çaresi yoktur sevdiğim.
Sevene neden, niçin sorulmaz?
Altındayım yağmur süzülen toprak damın
Bilmezdim, müraisi de olmadım bir makamın
Ne süslü ceketim oldu, ne yaldızlı elbiselerim
Altındayım yağmur süzülen bir toprak damın.
Fırtınaya tutulduğumda yırtık bir ceketim vardı
Taze bir çiçektin, dağ yamacında
Dallarına kar mı yağdı sevdiğim.
Vuslata dileğim her dem yadımda
Yollarına kar mı yağdı sevdiğim.
Bazen görünürdün baharda yazda
Nasıl anlatayım bilmem şiiri
Boz dağlara taze yağan kar şiir
yüreğimin çağıldayan sesidir
Sevda dedim onur dedim ar şiir.
Akıllının işi zordur deliyle
Gülüşlerinde düğüm düğüm olduğum sevdiğim
Mor gülüşlüm!
Oruçluyum, susamam artık
su misali gözlerinden İçtim bir seher vakti.
Bir saklı cennetten kopan gülüşlerin
Hangi diyarın muştusunun bestesi!
Semada sarmaş dolaş yıldızlar
Aklıma seni sokuyor sevdiğim.
Bir kalp ağrısıyla ötüşen kuşlar
Senin şarkını okuyor sevdiğim.
Saklım da kumrular seheri bekler
Her gün bakıp bakıp aynı resmine
Bağlamışım bir ömrümü ismine
Üzülmem ki uzak kalan cismine
Ruhun bende sevdan bende zar bende.
Bir türküdür bu dilime düşüyor
Ham meyva ki karın ağrıtır derler
Mevsimi gelmeden koparma sakın!
Söylesen de sen derdini gülerler
Her olur olmaza aktarma sakın!
Hayat böyle, ateş gibi su gibi
Bir gün şarkımı söylerse dağlar taşlar
İçimde sana doğru yolculuk başlar...
Vefalı ol ey gönül, su kadar ırmak kadar!
Seni gül ile karşılayan çiğnediğin toprak kadar.
zümrüt dağların doruklarında kanat açan yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!