Psigareşh Wolfruso Şiirleri - Şair Psiga ...

Psigareşh Wolfruso

Gözleri benim haricimdeki herkesi görüyor,
Açtığı yaraları bile... dikişler tutmuyor,
Duyuyor gibi... ama beni dinlemiyor,
Kalemim.. bana kızıyor biliyor musun?

Ruhsuzdun... yürüdüğünde seni yakalardı huzursuzluk,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Hangi takvimdi bu milâdî mi , Rumî mi?
İhanetinin üzerinden ne kadar geçmişti,
Herkes cennetten bahsediyor, huri mi?
Zorluklar daha gaddar bir kişiliğe itmişti
Hayatın anlamını belirtecek kim... jüri mi?

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Sen gülüşümü çaldığından beri maskeler takıyorum insanlar anlamasın diye mutsuzluğumu,
Bazen adımlarımda kalbim sızlıyor sevdan batıyor belliki...
Bu ağaçtan düşen her bir yaprak ömrümden zamanı çalıyor...
Ki eskiler" ağaç yarasına" yangın dermiş, için için yanıyor hayat ağacım kabuklar altında..

Öğrettin bana yalnızlığı,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Bir yanın ölüm ,bir yanın yaşam,
İçim daralıyor hüzünlü bir akşam,
Bir yanın güneş,bir yanın ay,
Pek önemliydi, adıda gülay,

Bir yanın cennetti ,bir yanın cehennem,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Nereye gitmesem bilemedim,
Acıyla gecen bir ömür dilemedim,
Olduğum yerde rahat değildim bunu istemedim,
Yaşamak bir zincirdi ve ben zincirlendim.

Solmuşların en masumuydun hani,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Neydi ruhunu saran hicran,
Kalbim , bedeninde kiracı,
Su gibiydin ama tadın acı,
Dokunduğun beden kaçıncı.

Uzaktaydın sensiz alazdı bu şehir ,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Artık saçlarını toplamasanda olur,
Bırak dağınık kalsın hayatım gibi.
Geride bıraktığın saksıdaki kaktüs,kafesteki mavilik, bahçedeki limon ağacı ağlar ardından.
Neyi çözemedik seninle anlamadım ki,
Zamanda mı kaybolduk ,zamana mı tutsak olduk yoksa zamansız mı olduk.
Garip bir şeydi ardından ağlamak bu kadar acıtacağını beklemiyordum,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Kalbi kurmalı bir saat gibi,
Kırılmış ruhun zemberek yayı,
Yitirmiş tılsımını yaşamak ,
Elinde , ne kaldı geriye?

Sessizlikte buldu huzuru,

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

İlk kar düştüğünden beri,
Kurudu ellerimdeki kan çiçekleri,
Son bahardaki yapraklar gibi,
Savruldu rüzgarda hissettiklerim.

Neye inanıyordu bu maktül

Devamını Oku
Psigareşh Wolfruso

Kelebekler yerine karınca larvaları kalbimde,
Ruhumda ufacık bir ışık geriye kalan misafir olanların bıraktığı...
Bütün yaşananların esas sorumlusu bir fani,
Yorgunluktan ruhu kırılmış.. içindeki iyi duyguları öldüren bir cani...
Her ne kadar etraf bunu dile getirmesede kendisi bir "kani"

Devamını Oku