Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Ey Türk"üm! neredesin?
Ölsen olmaz haberin.
Herkes ne derse desin,
Ölsen olmaz haberin...

Enerji, maddeye dönüşmeseydi,
Ölü bir külçeye dönerdi âlem.
Madde, enerjiye dönüşmeseydi,
Ölü bir külçeye dönerdi âlem.

Toprak kimlik biçti bize ruhundan,
O bizim ruhumuz bu coğrafyada.
Göğsüne bastırıp, kulaklarını,
Nereden bilecek? Dinlemeyenler,
Anadoluluyu, Anadoluyu;

Cennete açık kapı umut veren gözlerin,
Benim için bir tanem ölümsüzlük iksiri.
Bu hayata bağlayan senin tatlı sözlerin,
Benim için bir tanem, ölümsüzlük iksiri.

Öteler aleminden, gelir ölüm meleği,
Ölüm anahtarıyla, açar can kilidini;
Hücre hücre örülmüş, ilahi bir mimari,
Yıkılır, viran olur, çöker ceset üstüne.

Kimse kazandığı, yeri terketmez,
Ölürsem aşkımın kalbine gömün.
Yönü, kıyı, kenar, geri farketmez,
Ölürsem aşkımın kalbine gömün.

Dünyada gönlüme ilk söz geçiren,

Her hüznün yerini mutluk alsın,
Ömrümün sonunun taze baharı.
Yazdığım dizeler hatıra kalsın,
Ömrümün sonunun taze baharı.

Özlemden çektiğim uykusuzluğa,
Değmeden ölürsem, ona yanarım.
İçip zevk suyundan bu susuzluğa,
Doymadan ölürsem, ona yanarım.

İlk ben duydum sözlerini yakından,
Ortak akıl firar etti vatandan.
İlk ben gördüm gözlerini yakından,
Ortak akıl firar etti vatandan…

İç ahenk ölçüsü yok, mesafe uzak hak’la,
Sayısız gökdelenler gök kubbeyi deliyor.
İbadetler ihlassız bir çıkara bin takla,
Ötelenmiş öteler, önce dünya geliyor.