Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Güzel, elbette güzel, tabiat her yönüyle,
Fakat deniz ve sesi, güzellerin güzeli,
Günün her saatinde ayrı bir renk tonuyla,
Sakinken başka güzel, coşunca başka güzel.
Arınırım dertlerden; dinlerken, seyrederken,

Hamlesiz, fikir iman keşmekeşi içinde,
Düşünce hayatının suikastına kurban,
Mevhumlar kullanılır bir anarşi içinde,
Kafası alt üst olmuş ruhu ışıksız insan.

Bürüksel vaizleri din öğretmeye kalktı,
Ruhumuzu kanattı bizi anlamayanlar.
Türk’e milliyetsizlik telkin etmeye kalktı,
Ruhumuzu kanattı bizi anlamayanlar.

Dağda, kırda, bayırda çiçekler açacaktı,

Kimse yaramızı deşmesin diye,
Sabır, sığınağı çaresizliğin.
Yiğitliğe gölge düşmesin diye,
Sabır, sığınağı çaresizliğin.

Herkes ister hemen hakkını alsın,

Ölümün soluğu, ense kökümde,
Sabretmesemde bir sabretsem de bir.
Ömür tükendikçe büyür yükümde,
Sabretmesemde bir sabretsem de bir.

Yüreğim buz tutar, bazen kor yağar,

Gözyaşımla yanan yanağım varken,
Sabrın çeliğine su veriyorum.
Bir vakte kurulmuş zaman akarken,
Sabrın çeliğine su veriyorum.

Ölümden ölüme hicret edenler,

Güvene konulmuş eksi, artılar,
Dünyayı çınlatan naralar atar.
Özde hak adalet tartan tartılar,
Değeri düşürür ya değer katar.

Çiy çiy bir aydınlık dolunca aya,

Beden kafesimde canım bir tutsak,
Sağ yanım Sibirya, sol yanım Sina.
Surlarla çevrilmiş endamın yasak,
Sağ yanım Sibirya, sol yanım Sina.

Ağızdan gelen değil bir kalp sözü, ihsan et,
Şah damarımdan daha yakın olan Allah’ım.
İçinde ben olmayan kalp ruhlu bir insan et
Şah damarımdan daha yakın olan Allah’ım.

Küçücük katkısız sanat bendine,
Şairim demenin ne anlamı var?
Her yerde övünüp kendi kendine,
Şairim demenin ne anlamı var?