Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

İlk ben duydum sözlerini yakından,
Ortak akıl firar etti vatandan.
İlk ben gördüm gözlerini yakından,
Ortak akıl firar etti vatandan…

İç ahenk ölçüsü yok, mesafe uzak hak’la,
Sayısız gökdelenler gök kubbeyi deliyor.
İbadetler ihlassız bir çıkara bin takla,
Ötelenmiş öteler, önce dünya geliyor.

Var mı hiç gidipte pişman olmayan,
Kökünü sökene düşman olmayan.
Dalından kopupta yoktur solmayan,
Sen gitme! Ötesi karanlık sokak.

Atatürk;  bir  unvan, bir isim değil,
O Türk ün Atası, Türk'ün başbuğu.
Bir resim bir heykel bir cisim değil,
O Türk'ün Atası, Türk'ün başbuğu.

Öyle yalnızım ki, çok uzaklarda,
Sensizlik büyük dert, sensizlik zulüm,
Düşünsemde, kalem yazmaz kâğıda,
El anlamaz amma, sen anla gülüm.

Geçmişe özlemler düşmez dillerden
Benim memleketim oy memleketim!
Hep çekmiş; çekiyor, hoyrat ellerden
Benim memleketim oy memleketim!.

Külfetsiz nimeti, boşa ararsın,
O yolda; dert, hüzün, tuzaklar vardır.
Hayal yorganına umut, sararsın
O yolda; dert, hüzün, tuzaklar vardır.

Türklerin atası, Atatürk derim,
Özgürlük aşığı Atatürkçüyüm.
Işığım, rehberim, ulu önderim,
Özgürlük aşığı Atatürkçüyüm.

O milleteTürklük özünü veren,

Fetret devri bomboş yerin,
Özlüyoruz Atatürk'üm!.
Saygımız çok büyük derin,
Özlüyoruz Atatürk'üm!...

Erdem, içte yeşeren sevgi bağından geçer,
Zaman halkası kopmaz, pekâlâ biliyorsun.
Hakk'a meyilli olan hep meşru yolu seçer,
Çıkmaz sokağa sapmaz, pekâlâ biliyorsun.