Özcan İşler Şiirleri - Şair Özcan İşler

Yüreğime yükledim taşıdım sensizliği,
Kimseye yük etmedim kendi acılarımı.
Aşkta acıyı seçtim, acıda sonsuzluğu,
Kimseye yük etmedim kendi acılarımı.

Uğursuz bir düş gibi aynada kaldı yüzün,

Gözyaşından acıdan,
Haz alan var gülen var.
Haram yiyen hacıdan,
Kim sorumlu bilen var.

Kim cadıdır kim peri

Bir güve: Nokta nokta, içimi kemirdikçe,
Kısır döngü bir hayat çadır kurdu içimde.
Dünden kalan çileler kuşkuyla semirdikçe,
Kısır döngü bir hayat, çadır kurdu içimde.

Dudaklar susunca, tövbenin sazı,
Yıkar; her engeli, gözyaşlarında.
Bilinmez kelime, olmayan yazı,
Çıkar; tane tane, gözyaşlarında.

Bağ bahçenin bakımları bitmiyor
Köke Köyün eski tadı yok, Şahin.
Buğday, arpa pek de para etmiyor.
Akın akın, şehre göçen çok, Şahin.

Genç kalmadı şafak sayar sağları

Kalbe hükmeden bir adı,
Küstürmesi kolay değil
Sensiz büyüyen feryadı,
Susturması kolay değil.

Kaç çağların yorgunluğu,
Bir omuzda bilemezsin.
Başlatırsan, durgunluğu,
Sonra çare bulamazsın.

Kimi hep davetli, kimi davetci,
Bol keseden vaat basan basana,
Kimi hep hayırcı, kimi evetci,
Konu komşusuna küsen küsene.

Damlayan hazine oldu bir dere,

Kör, sağır, lâl bilir kul ezasını,
Korkunun ecele faydası yoktur.
Ayaklar çekecek dil cezasını,
Korkunun ecele faydası yoktur.

Sevdim, sahibin olmadım,
Koş gönlünün peşinden git.
Dünyaya senle gelmedim,
Koş gönlünün peşinden git.