Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Ozan Bindebir

Ondan asla ayrılamam,
Gönlümdeki güzel başka…
Belasından sıyrılamam,
Gönlümdeki güzel başka…

Güzel olan tüm her şeyi,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Yakınamaz olduk gayri gurbetten;
Sıla da gurbeti aratır olmuş.
Komşuluklar bitmiş; kovdan gıybetten
Sorunu insanlar yaratır olmuş.

Eşik deşik olmuş köyün merası,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Düşünerek en inceden;
Müspet bilimi linç eden,
Din eksenli düşünceden,
Çıkamadık gitti Usta!

Patronların planından,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Uyumadan bıkmadınız,
Ya uyanın, ya da ölün!
İktidarı yıkmadınız,
Ya uyanın, ya da ölün!

Köle devri kuruyorlar,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Halden bilmeze düşenin,
Vay haline vay haline!
“Ne oldum” deyi şişenin,
Vay haline vay haline!

Ateşi görmemiş sacın,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Gönül hanem zengin, her şey ganimet
Her gönülde kaç imarım var benim.
Sevgi, barış, dostluk büyük bir nimet;
Böyle usta üç mimarım var benim.

Genç yaşımda derin aşka tutuldum,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Tesbih gibi dizelere heceyi,
Dize dize yaşamaktan usandım.
Gündüzüm yok, kurban ettim geceyi
Yaza yaza yaşamaktan usandım.

Rastlamadım bu sevdanın eşine,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Her zaman yürüyor varsılın işi;
Yüce dağ başından aşar mı aşar.
Ölmeden çekilir yoksulun fişi;
Dünyada tesadüf yaşar mı yaşar.

Yoksulu yeniyor varsılın fendi,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Aman dostlar büyük günah işledim,
İki yumurtanın katili oldum.
Ne katiller varken, kendim fişledim
İki yumurtanın katili oldum.

Bu gece yarısı midem kıyıldı,

Devamını Oku
Ozan Bindebir

Bir sahtekâr çarptı bizi,
Kazı, koz diye yutturdu.
Ateş sönmüş, bitmiş özü
Külü, köz diye yutturdu.

Afyonlar verildi ferde,

Devamını Oku