Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

(Taşlama)

Korku sarmış birisini,
İçi “Yusuf Yusuf” diyor.
Tutamıyor gerisini,
Kıç’ı “Yusuf Yusuf” diyor.

Dağlarda dumandan, borandan, kardan
Bu sene baharı, yazı unuttuk.
Göç eder gelirdi sıcak diyardan
Leyleği, turnayı, kazı unuttuk.

Aslımızdan fazla geldi daramız,

İnanmak güzeldir amma velakin,
Ayaklar; baş oldu, inanamadım.
Boynuna kravat, ipek smokin
Deve; tıraş oldu, inanamadım.

Sahte çıktı, soylu denen seyitler

Ben seni aldatmam; ağlama Birgül!
Rüyamdaki sensin, hayalim bir sen...
Aşkı temsil eder kırmızı bir gül,
Sana sunuyorum, hayalim; Birsen.

22.12.2013

Sonsuzluktan sonsuz, ezelden ezel
Gönül hakikatte Hakkın evidir.
Gönlüme misafir olsa da güzel,
Gönül hakikatte Hakkın evidir.

Sevene her gönül bir kıblegâhtır,

Sanki bir elmanın diğer yarısı,
Gönül çiçeğinde bir bal arısı…
Ah o kadınlar, kadınlarımız
Biz yumurta akı, onlar sarısı…

08.03.2015

Ne yer içer beslenirsin?
Kız sen ne güzel olmuşsun!
Sürme çeker süslenirsin,
Kız sen ne güzel olmuşsun!

Gül yüzün görülmek ister

Dünyanın en ucuz şeyi,
Ozanlık para etmiyor.
Bekliyorlar ölsün deyi,
Ozanlık para etmiyor.

Yaraya vursan neşteri;

Kalp atışlarım hızlandı,
Güzel ben seni görünce…
Sanki ciğerim tuzlandı,
Güzel ben seni görünce…

Aklım durdu, fikrim şaştı

Karda yanar iken tenim;
Kor’a düşürdüler beni.
Soldu gitti gül bedenim;
Çor’a düşürdüler beni.

Sezerdim türlü olayı,