Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Güzel komşum duy sesimi,
Besleme bu pittbul iti.
Gel tüketme nefesimi,
Besleme bu pittbul iti.

Besledikçe azdı gitti,

Ne olurdu sanki benim olsaydın,
Sevdim diyemedin yüreklice yâr.
Yalnız benim sevdam ile dolsaydın,
Aşkımız kalsaydı süreklice yâr.

Hatırla sevdiğim, bir mevsim kurak

Ben seni çok severken, sakın yâd ele bakma
Sevginle dolu gönlüm, aşkınla nâra yakma
Kirpiklerin ok olmuş, yeter sineme çakma
Ben senden vazgeçemem, bunu kafana takma
Sakın derim sakın ha, beni sensiz bırakma!

Yanar özüm,
Sana döner.
Söner közüm,
Sana döner.

Bilirsin yâr,

O yalan, bu yalan
Bu yalan, o yalan
Onlar yesin, sen yalan!
Din, imanla oyalan
Ülke yuttu bir yılan…
Bu da mı yalan?

Tır gördük; beynimiz tırladı çıktı
İçinden bir devlet fırladı çıktı.
Sahibi beslemiş, boynu çengelli;
Tır’dan tam üç köpek hırladı çıktı.

04.01.2014

Bu sevdaya düş olalı,
Bir akılsız baş taşırım.
Şu sineme aşk dolalı,
Bir yaralı döş taşırım.

Perişanım gurbet elde,

Tanrı’ya bir taht verdim, oturur vicdanımda
Senin Şeytan dediğin, dolaşamaz yanımda…
Peygamberler uğraşsın, onlarla işim olmaz;
Melekleri azlettim, bak yoklar divanımda…

19.11.2013

Bana yeraltında cennet aratma,
Bu dünyayı cennet et de göreyim.
Zebani gösterip korku yaratma,
Cehennem korkusu tat da göreyim.

Korku cehennemin, hayal cennetin

Hele bakın memleketin haline!
İnsanlığı terk eyledi soysuzlar.
Düşürdüler cümle âlem diline,
Bir cahili erk eyledi soysuzlar.

Yüz verdikçe çok ileri gittiler,