Ozan Bindebir Şiirleri - Şair Ozan Bindebir

Çıkışı yok bu gönlümün,
Bir girersen çıkamazsın.
“Her gönül bir Kâbe” derler,
Öyle kolay yıkamazsın.

Geç doğmuşsun güzel gülüm,

Bir can verdin eğer geri istersen;
Ecel şerbetini içer giderim.
Yobaza cennetten bir yer göstersen;
Cehennemi kendim seçer giderim.

Zaten cehenneme döndü yeryüzü,

Hayal cennetine minnetimiz yok,
Dostun cemalini cennet biliriz.
Uyduruk farzımız, sünnetimiz yok;
Sevgiyi farz, aşkı sünnet biliriz.

Hiç kulak vermeyiz gaipten sese,

Ey felek şu günlerimi karadan kara ettin
Elim yetmez işe güce, böyle fukara ettin.
Ne yapsam da faydası yok, saldın türlü dertlere
Yüreğimi baştanbaşa onulmaz yara ettin.

Yâr bildiğim yâd elleri dizlerinde uyuttu,

(İki Ayaklı Koşma Örneği)

Bana mezhebimi soran ey gafil!
Mezhebim insandır, dinim insandır.
Bana mihrabımı soran ey gafil!
Mihrabım insandır, yönüm insandır.

Sömürün her bir yanı; işleyen düzen sizin!
Sebebi siz oldunuz, hayatı düzensizin.
Bize “dinsiz” derdiniz, yazmaya utanırım;
Sabi sübyan demeden, çocuğu düzen sizin…

12.04.2014

Şu aşkın atına bindim bineli,
Ne o durdu, ne ben kondum erenler!
Küçük yaştan oldum derd-i sineli,
Ne öldürdü, ne de ondum erenler!

Kimisi “bu aşkın hali” dediler,

Yanlışa düşüp de olma madara!
Gözlenirsin amma haberin olmaz.
Çekerler filmini girme radara!
İzlenirsin amma haberin olmaz.

Keserler yolunu, korlar takozu,

Yavru şahin gibi bakar,
Bizim güzel Filiz’imiz.
Sevdiğine yürek yakar,
Bizim güzel Filiz’imiz.

O solmasın, güller solsun!

Yâr bahçeden gül derdi
Yârim: “Bir yol gül! ” derdi.
Ben yârin derdindeyim;
Bülbülün de gül derdi.

18.12.2013