Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Üzüldüm be baba akşam akşam.
Sebep? ..
Boş ver bende kalsın.

Sana sadece göz yaşlarımdan iz düşen kelimelerimi gönderiyorum.

Karabulutların çöktü üstüme.
hareketlerim kısıtlandı bataklığında.
bir alev kokusu sardı dört yanımı.
belime kadar yapışmıştı yine sülüklerin.

biliyorum, tanıyorum;

Bir tarafta süründüren
sırta yüklenen yöneticiler
şehrin sahipleri
ülkenin sahipleri
piranhalar, köpekbalıkları
ayılar...

O yenilesi,
estetik bir hata bulamadığım dudaklara,
gözlerimi çekinmeden delen
o keskin bakışlı gözlere umarsız karşılıklarla dalarken
içtiğim tam erkek işi koyu Cafe Americano midemde hazmolmadan,

Sırtta taşınamaz yüklerle
etrafında maganda
ve gülmeyen yüzlerle
ters akan trafikte ustalıkla, pişkin
ödenmeyecek, sürekli artan borçlarla
karşılığı alınmayan emeklerle

Biri tam bir bunalım üstadı,
hayatın sıfırında
tutunacak şey bulamamada...

Diğeri tam bir aseksüel,
yine de zenci meraklısı! ..

Amanın bu ne? !
dinginlikten öleceğim!
bütün gün de klasik dinlenir mi? !

İş yapıyorum ya bir yandan
fark etmemişim...

Çok doğru...
ancak çok büyük bir trajediyi de işaret etmiş
ERNESTO ÇEHEGUEVERA CİHE'nin
'Eğer bir yerde bir haksızlık görüyor
Ona müdahale etmiyorsanız
Kendinize insanım demenizin anlamı yoktur' sözü...

Eh be kardeşim
biraz da bir şeylerin değerini verelim değil mi? !
Bedavacılık-bedavacılık da nereye kadar? !

Sevdiğin sanatçıdır, tanıdığın şov ustasıdır
yazardır vesairedir; tamam güzel de

Bir şiir aklımda;
evlere, kurumlara, meydanlara sığmaz!
akıllarda, ağızlarda, edeplerde durmaz!

bir şiir var aklımda;
nasıl desem olmaz.