"Delirmemek için yazanlar delirdiğinde de yazmaya devam edecek.Ne içten bir deliliğin bilgeliğidir bu.Kendimizle tanışma hâli.! "
NiLüFeR AkSu
.
..
...
Ve Nazım öldüğünde Pablo Neruda ,onun ardından yazdığı ve “Elveda ışıklar saçan arkadaşım !” dizesiyle bitirdiği şiirinde,şöyle diyordu : ~ “Ne yitirdim ben,ne yitirdik biz Nazım bir kule gibi yıkıldığında Parçalandığında bir kule gibi Bazen öyle geliyor ki bana,güneş de gitti onunla.”
~ Her şey biter her şey geçer her şey silinir de ruha kalan m ü s t e s n a ~
“…sabaha bakıyorum daha uyanmamış iyilikler uzayan sokaklar dükkânlar tuz kan ve ter uyanmamış ah bilemedik,bilemedik biz sevinmeyi gülmeyi açık gündüzü gizemli geceyi tüy gibi isteği içimizde yağmur ve unutkanlık içinde ~ şafak söktü sökecek bir kıymık kopuyor ufuktan bizim olan bir dünyada duyan ve susan umudun ve sabrın vakti yok artık suyun ve ekmeğin vakti yok acının içinden geliyor sevinç ve gecenin içinden aydınlık.”
“Kızmayın hanımefendi,lütfen kızmayın.Çocuk aklı Annesininkilere çok benziyor elleriniz Yük vagonlu Doğum sancılı Bıçak tutmuş,badana yapmış,gün görmüş kadın elleri Onun için sarıldı öptü ellerinizi Onun için iki gözü iki çeşme ~ Elini bırakmayın hanımefendi,lütfen bırakmayın Anlasın ki sizinkiler de sevmiş sevilmiş kadın elleri.”
Gerçek güç,dışardan bakıldığında görkemli olanın değil,içten gelenin zaferidir.Güçsüz gibi görünenler,aslında görünmeyen en derin kuvveti taşırlar. Direnci,inancı,umudu ve adaleti. ~ Davut’un taşı,Musa’nın asası,Gandhi’nin sessizliği,Mandela’nın sabrı ve Anne Frank’ıin satırları.Bunların her biri,gücün tanımını yeniden yazar. ~ Bugün bizler de kendi hayatlarımızda görünmez devlerle karşılaşıyoruz :Umutsuzluk,korku,adaletsizlik,yalnızlık.Ama unutmamalıyız ki,en büyük değişimlerin tohumu hep zayıf görünen ellerde filizlenmiştir. ~ Çünkü gerçek güç; zorbalığı taklit edenlerde değil,ona boyun eğmeyenlerde saklıdır.Ve bazen bir dünyayı deüiltirmek için sadece bir insan yeterlidir.
Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı güneşten ışık yontarlardı genç adamlardı hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı gittiler akşam olmadan ortalık karardı
Ve Nazım öldüğünde Pablo Neruda ,onun ardından yazdığı ve “Elveda ışıklar saçan arkadaşım !” dizesiyle bitirdiği şiirinde,şöyle diyordu :
~
“Ne yitirdim ben,ne yitirdik biz
Nazım bir kule gibi yıkıldığında
Parçalandığında bir kule gibi
Bazen öyle geliyor ki bana,güneş de gitti onunla.”
~
Her şey biter
her şey geçer
her şey silinir de
ruha kalan
m ü s t e s n a
~
Sınırlı aklımızla,sınırsız olanı h i s s e d e l i m
Saf cesaret ve ç o c u k kalbiyle…
“Ya kabul edilmek uğruna kendini bastırmanın acısını yaşayacaksın, ya da kendin olup kabul edilmemenin acısını yaşayacaksın.”
~Gabor Mate
~
Acı her türlü kaçınılmaz,o hâlde acıya değecek seçimini yapmaya ne dersin ? :))
“…sabaha bakıyorum
daha uyanmamış iyilikler
uzayan sokaklar dükkânlar tuz
kan ve ter uyanmamış
ah bilemedik,bilemedik biz sevinmeyi
gülmeyi açık gündüzü
gizemli geceyi
tüy gibi isteği içimizde
yağmur ve unutkanlık içinde
~
şafak söktü sökecek
bir kıymık kopuyor ufuktan
bizim olan bir dünyada
duyan ve susan
umudun ve sabrın vakti yok artık
suyun ve ekmeğin vakti yok
acının içinden geliyor sevinç
ve gecenin içinden aydınlık.”
~Sabri Altınel
“Kızmayın hanımefendi,lütfen kızmayın.Çocuk aklı
Annesininkilere çok benziyor elleriniz
Yük vagonlu
Doğum sancılı
Bıçak tutmuş,badana yapmış,gün görmüş kadın elleri
Onun için sarıldı öptü ellerinizi
Onun için iki gözü iki çeşme
~
Elini bırakmayın hanımefendi,lütfen bırakmayın
Anlasın ki sizinkiler de sevmiş sevilmiş kadın elleri.”
~Akgün Akova
“İnsan ezelden ebede değişmemiştir ve değişmeyecek de .”
~David Hassler
.
Nedeni,niyesi,nasılı,niçini yok.Kötü kötüdür.İyi iyidir.
“Her şey aslına rücu eder.”
İnsanın özü d e ğ i ş m e z.!
“Hangi tohum neşvünema bulamaz ?
Diye soruyordu.
Elbette ki
taşlar üzerine düşen tohum
neşvünema bulamayacaktı.
Kalbi taş gibi katılaşmış
olanların hâli de böyleydi.”
~Muhyiddin Şekur /SuÜstüneYazıYazmak
“Bir kişi tüm kalbiyle bir şey yarattığında,o yaratım bir ruh kazanır.”
~H.Miyazaki
Gerçek güç,dışardan bakıldığında görkemli olanın değil,içten gelenin zaferidir.Güçsüz gibi görünenler,aslında görünmeyen en derin kuvveti taşırlar. Direnci,inancı,umudu ve adaleti.
~
Davut’un taşı,Musa’nın asası,Gandhi’nin sessizliği,Mandela’nın sabrı ve Anne Frank’ıin satırları.Bunların her biri,gücün tanımını yeniden yazar.
~
Bugün bizler de kendi hayatlarımızda görünmez devlerle karşılaşıyoruz :Umutsuzluk,korku,adaletsizlik,yalnızlık.Ama unutmamalıyız ki,en büyük değişimlerin tohumu
hep zayıf görünen ellerde filizlenmiştir.
~
Çünkü gerçek güç; zorbalığı taklit edenlerde değil,ona boyun eğmeyenlerde saklıdır.Ve bazen bir dünyayı deüiltirmek için sadece bir insan yeterlidir.
~Bilgelik_atlası
Bir yangın ormanından
püskürmüş genç fidanlardı
güneşten ışık yontarlardı
genç adamlardı
hoyrattı gülüşleri
aydınlığı çalkalardı
gittiler akşam olmadan
ortalık karardı
~Attilâ İlhan